ilk eşcinsel olduğunuzu nasıl anladınız? aileniz eşcinsel olduğunuzu biliyor mu yoksa gizli mi takılıyorsunuz? bide benim anlamadığım nokta özellikle erkekler nasıl eşcinsel oldunuz. bir insanın kendi hemcinsinden hoşlanması bana çok tuhaf geliyor. miss gibi kadınlar dururken erkekten hoşlanmak niye. mesela ben bir erkek olarak hiç kendi hemcinsimden hoşlanmadım aklımdan bile böyle bir şey geçmedi düşünmesi bile komik geliyor.
bunun farkındalığı eğer bir kırılmayla gerçekleşmişse çok sıkıntılı oluyor. kişi evli, o vakte kadar hep karşı cinsle ilişki kurmuş duygusal ve cinsel olarak ve fakat hayatının bir döneminde hoşlandığı şeyin bu olmadığını anlayabiliyor. bu gerçekten çok sıkıntılı bir süreç. yaşayanları biliyorum. ben onlardan biri değilim. ben ilk gruptayım. çocukluktan beri farkındaydım ama önce herkesin benim gibi olduğunu sanıyordum. sonra öyle olmadığını anladım. eşcinsel olduğumu anladım diyemem. tanımladım diyebilirim. kızlar asla ilgimi çekmiyordu.
2; "aileniz biliyor mu?"
yine kişisel olarak cevaplayayım, eşcinsellik ailelerin sanıldığı kadar büyük tepkiler verdiği bir durum değil. dram çok kültürel. ben hiç yaşamadım. müthiş bir ailem var. hayatımda bir kez bile ne bi eleştiri ne de ikaz aldım. ama bunun sebebi benim eşcinselliğimi bir büyük mesele gibi algılamamam. önceliklerim farklı. ailemin de farklı. gizli biri değilim. okulumda da çevremde de herkes bilir. homofobiyle hiç karşılaşmadım. hiç. hatta maalesef çok gençken benim homofobik tavırlarım oldu. şekilci biriydim biraz. ama gençtim ve asla o halimi desteklemiyorum. salaktım.
3; "nasıl hemcinslerinizden hoşlanıyorsunuz ben anlayamıyorum?"
işte tam olarak sorunlar burdan çıkıyor; birbirimizi anlayamıyoruz. çok farklıymışız gibi davranıyoruz. değiliz. hatta cinsel yönelimlerimizi görmezden gelirsek neredeyse aynı hayatları tecrübe ediyoruz. sadece isteklerimiz farklı. "eşcinsellik" dendiğinde insanlar sadece cinsel pratikleri düşünüyor. duygusal boyutlar da var.
eşcinsellerin bi hatası var; farklı olan tarafın altını çok çizip yabancılaşmak. ortak noktalarımız olduğunu unutmamamız gerekiyor. kardeşiz ve hepsi bu. milyon tane sıkıntımız var. bizi böyle bütün gün barlarda, eğlencenin göbeğinde kucaktan kucağa tiplermiş gibi algılıyorsunuz. değiliz.
