Kulaklığımı takıp sonsuzluğa yürüyorum.Düşünüyorum herşeyi.Hayatı sorguluyorum.Sonra alıyorum biramı,denizi izliyorum.Yıldızları dinliyorum.Kendimi iyi hissettiğim zaman evin yolunu tutuyorum.Çayımı içiyorum.Ben de böyleyim işte.Hadi eyvallah...
Kolay kolay sinirlenmiyorum, fakat olursa sinir harbi durumunda .Bulabilirsem kum torbasını dövüyorum, yoksa deli gibi koşmak işe yarıyor en azından ortamdan uzaklaşmak istemeden birinin kalbini kırmama mani oluyor.
Elime geçen her şeyi hızlıca fırlatmak, vurmak. Bağırmak. Ağlamak. Tabii bunlar yalnız kaldığımda. Eğer etrafımda birileri de varsa, ağzıma geleni söylerim.
şaşırtmak... evet şaşırtmak çok çok zor ama bir o kadar da ani sinirlenen bir yapıda olduğum için karşımda ki insanlar ağızları bir karış açık şekilde kalakalırlar çünkü böyle bi tepkiyi akıllarından bile geçirmezler benim için.
