Bilmezler yalnız yaşamayanlar ,
Nasıl korku verir sessizlik insana ;
insan nasıl konuşur kendisiyle ;
Nasıl koşar aynalara ,
Bir cana hasret ,
Bilmezler ...
sen miydin o yalnızlığım mıydı yoksa
kör karanlıkta açardık paslı gözlerimizi
dilimizde akşamdan kalma bir küfür
salonlar piyasalar sanat sevicileri
derdim günüm insan içine çıkarmaktı seni
yakanda bir amonyak çiçeği
yalnızlığım benim sidikli kontesim
ne kadar rezil olursak o kadar iyi.
Açılır bahtımız birgün
hemen battıkça batmaz ya,
Sebebler halk eder Hâlık
Kerem bâbın kapatmaz ya
benım Hakka münâcâtım degildir
rızk için hâşa
Hüdâ Rezzakı alemdir
rızıksız kul yaratmaz ya
