Kendi isteğimle memleketime geri döndüm. Aile odaklı yaşamaya başladım. Bunun evveliyatını da paylaşmak isterdim lakin orası ayrı bir hikaye. Önceleri arkadaşlarım veya çevremdeki insanlar için çabalarken şimdi ailem için çabalamaya, onlarla ilgilenmeye başladım. Sürekli görüştüğüm bir tane insan var. insaları dertlerim için rahatsız etmiyorum, onları arayıp kafalarını şişirmiyorum. Gerçek şu ki; ailenizden başka kimsenin umrunda değilsiniz. Bu yüzden yegâne tavsiyem ailenizle vakit geçirmenizdir. Bir şekilde huzurlu olduğunuzu fark edeceksiniz.
sürekli bir mutluluk hali beklemeyi bırakalı çok oldu. bi arkadaşımla kahve içip sohbet ettiysem, kitap okuduysam, bir çocuğun gülümsemesini gördüysem, ailem sağlıklı ve huzurluysa tamamdır mutluyum. budur.
mutsuzluğu düzeltmekle zaman kaybetmeyerek. mutsuzluğum , mutsuzlukla kalıyor az veya çok miktarı önemli değil. sadece oraya bakmamaya çalışmakla , diğer seçeneği doğal olarak mutluluk olan mutluluğu görebilir insan.
3 yıldır altyapı sorunuyla bağlanmasını beklediğim internetin an itibariyle bağlanmış olması ve artık entrylerimi rahat rahat laptoptan girebilecek olmam. anlayamazsınız... **
