olması gereken bir sevgidir. ülkenin en asil insanlarıdır. Bu insanları yermek büyük saçmalıktır. Gelişmiş ülkelerde ordu-siyaset ilişkisinin bizden kat kat fazla olduğunu bilmeyenler için evet saçma gelecektir. Tüm gelişmiş demokrat ülkelerde ordu aktiftir. Aktif olmalıdır.
çok önemli bir sevgidir. gelişmiş ulkelerde ordu-siyaset ilişkisi show haline getirilmez. devlet butunluğu vardır. alınan her turlu kararda hatta ekonomik kararlarda bile ordu belirleyici bir unsurdur. ordunun siyaseti etkilemeyeceği bir devlet yapısı tarih boyunca kurulamamıştır. güç erki silahtır. bazılarının demokratik ülkelerde bunlar yoktur demesi işin profesyonel yapıldığı anlamına gelir. bir de adama sorarlar. kaç defa ülke yönetiminde bulundun?
ordu sadece bizde önemlidir.diğer ülkelerde bu kadar etkinliği yoktur.çünkü kenidini siyasetle tanımlamaz.bu bizim eski türk geleneklerinden itibaren getirdiğimiz özelliklerdendir.ve bu sadece türklere özgü bir yapıdır.diğer ülkelerle alakası yoktur...
Eylül 2005'te Katalan Parlemetosu, Katalanya bölgesinde yetkilerini genişletmek için statü değişikliği ile ilgili bir metini onaylamış ve Madrid'e yollamıştır. Statü değişikliği ile ilgili olan metinin en çarpıcı olan maddelerinin başında, Katalanların ayrı bir; ulus olarak kabul edilmesi yer almıştır. Bunun dışında, Katalan parlamentosu ile ispanyol parlamentosunun eşit sayılması, Katalanya'da Madrid'dekinin yerini alacak bir Yüksek Mahkeme'nin oluşturularak yargı ve vergi sistemlerinin denetim altına alınması öngörülmüştür. Bu taleplerin tamamiyle gerçekleşmesi halinde ayrı bir siyasi kimlik kazanacak olan Katalanya bölgesi, Madrid Parlamentosu'nun alacağı bir kararı değiştirebileceği gibi kendi istediği bir yasayı geçirebileceği bir zemin yaratacaktır.
Bu metnin Madrid'e götürülmesinin ardından, ispanya Kara Kuvvetleri Kurmay 2. Başkanı Korgeneral Jose Mena Aguado'nun verdiği beyanat, kamuoyunun ilgisini üzerine çekmiş; ordu ve hükümet arasında bir görüş ayrılığı olduğunu ortaya koymuştur. Aguado'nun konuşmasında statü değişikliği ile ilgili metinin onaylanmasının büyük sonuçlar doğurabileceği ve statünün anayasal sınırları aştığı takdirde, anayasanın 8. maddesi uyarınca müdahelenin zorunlu kalacağını söylemesi ülkede;soğuk duş; etkisi yaratmıştır.
bunun gibi örnekler göstermektedir ki dünyanın her yerinde ordu-siyaset iç içedir. çünkü siyasi kararların ulusal güvenliği tetiklediği her konuda ordu fikrini beyan edecektir. işin içine ulusal güvenlik girdiğinde kırmızı telefonlar açılır. siyaset bilimi siyasi görüşlerin etkisinde kalınarak yapılamaz. bilim tarafsız ve gerçek olmalıdır.
ispanyol anayasasının silahlı kuvvetlere ilişkin 8. nci maddesi, bakın ispanya silahlı kuvvetlerinin görevi; kara, deniz ve hava kuvvetlerinden oluşan silahlı kuvvetler ülkenin egemenliğini, bağımsızlığını, toprak bütünlüğünü ve anayasal düzenini korumakla yükümlüdür. Ordumuza bu görevi verdiğimiz için iftihar etmeliyiz. Hiç bir zamam ürküntü duymamalıyız, buna anti demokratik olarak görmemeliyiz. Tam demokrasinin gereğidir.
irticayı, bölücülüğü sevmeyen herkes gibi sozluk yazarlarının cogunlugu da askeri sever. çünkü irticacıların ve bölücülerin önündeki en büyük engeldir ordu.
sözlük yazarlarıyla sınırlı olmayan, yurt genelinde bir sevgidir ki öyle olması doğaldır.. eğer askerini sevmeyen varsa, sktirsin başka ülkeye gitsin efenim...
ne zaman başa gelen hükümet saçmalarsa yardımımıza yetişecek tek olgu olduğu için sevilmesi kaçınılmazdır.
amerikanın satın alamayacağı türkiyedeki tek topluluk.
ülke kurtuluşunu değil, ülke bütünlüğünü ve korunmasını düşünen insanların duyduğu sevgidir. ülke ekonomik olarak işgal altındadır bunu da demokrat olan arkadaşlar * kurtuluşu "sivil otoriteden" beklesinler. bu ülke bu hale asker yüzünden değil sivil yüzünden gelmiştir. 1946'dan sonra türkiye'nin ne hale geldiğini görmek istiyorsanız yakın siyasi tarihi okuyun yakın askeri tarihi değil!
kürtçenin serbest bırakılması, pkk terörüne ayrılıkçı güçler, gerilla gibi tabirler kullanılması, terör örgütünün koşulsuz silah bırakması gerekirken buna "ateşkes" denmesi, ulusal çıkarları düşünenlere "statükocu" denmesi, "türküm" demenin faşizanlık olarak sayılması gibi daha da çoğaltabileceğimiz unsurların "demokrasi" olduğunu iddia eden kişilerin, ordunun bu ülkenin en saygın ve en sağlam kurumu olduğunu unutması sonucunda eleştirdiği sevgi türüdür.
"kasımpaşa ağızı" ile vatandaşı azarlayıp, eleştiriyi kabul etmemeyi, etrafa devamlı saldırmayı (iç politikada) dışarıda devamlı "vermeyi" "demokrasinin gereği" olarak görenlerin eleştirdiği sevgidir.
ordu bu ülkedeki demokrasinin koruyucusudur ve türk halkının koşulsuz destek verdiği, en güvendiği kurumdur. beğenmeyen daha demokratik ülkelere iltica edebilir, kendilerini tutan yoktur.
dünyanın her yerinde ordu, mevcut düzenin bekçisidir. siz getirin bakalım amerika'ya sozyalizmi, komünizmi, şeriatı... (tabii sonuncusu bizim için daha tanıdık herhalde.) orduya duyulan sevginin temeli, cumhuriyeti kuran güç olmasındandır. bu nedenle cumhuriyeti koruması beklenen de yine bu güç olmuştur. ayrıca siyasiler, her zaman "siyasi" olacaklardır. haliyle doğru olanı değil kendilerine faydalı olanı yapacaklardır. insanlık tarihi, bize bunu öğretmiştir. mevcut düzenler her yerde farklıdır; fakat orduların onu koruma görevi değişmez. gezegendeki belki en gereksiz insani yapılanma ordudur, kabul,(ben de isterim çiçek, böcük, anarşizm ) ama seçimlerle şeriat başa geçecekse, ordu da bi zahmet bişeyler yapsın yani. istemiyorum arkadaş, ben şeriat meriat!. bunu engellemesini de vergilerimle beslediğim ordudan beklemek (aksini düşünenler kimden beklememiz gerektiğini de bi zahmet belirtirlerse iyi olur. ama " elbette, kendimizden." gibi hamasi lafları kabul edemiycem kusura bakılmasın.) onu sevmekse, seviyorum anasını satayım.
ingilizlerin de sahip olduğu bir sevgidir. ingiliz siyasilerinin ırak politikası ingiliz kamuoyunca tepki çekmekteydi. bakın dünyanın en demokrat ülkesi ingilterenin genel kurmay başkanı hakkındaki bir haber, gündeme nasıl geldi;
ingiltere Genel Kurmay Başkanı Orgeneral Richard Dannatt, ingiliz askerlerinin, güvenlik sorununu artırdıkları gerekçesiyle Irak'tan yakın zaman içinde çekilmesi gerektiğini söyledi. Richard Dannatt, ingiliz Daily Mail Gazetesi'ne verdiği demeçte ingiliz askerlerinin Irak'taki varlığının, dünyanın başka yerlerindeki güvenlik sorununu da artırdığına işaret etti. Orgeneral, demecinde, ingiliz hükümetini de eleştirerek, ingiltere Başbakanı Tony Blair'in politikasını ''safça yapılmış bir siyaset'' olarak niteledi. cnn
şimdi hala ordu dünyanın gelişmiş demokrasilerinde siyasete etki etmez iddasındakiler büyük bir yanılgı içindedirler. bunu artık görünüz.
eğer norveçte, isveçte, isviçrede böyle yorumlar yok ama diyorsanız siz jeopolitik önem yani ben nerdeyim ne yapıyorum'u bile bilmiyorsunuzdur. çünkü bu ülkelerin orduları ordu bile değil.
Neticede her ülkede seçilmişler, ülkenin güvenlik ve bağımsızlığını koruyan kuvvetlerle ciddi iş birliği içindedir. Ordu ayrıcalıklı kılınamayacağı gibi ülke yönetiminden de soyutlanamaz. ordu devlettir. devlet ordudur. ve devlet bir bütün halinde yönetilir.
evlerinde rahatça uyuyabilenlerin, bir kez nasıl sorusunu aklına getirmediklerinden dolayı sahip olmadıkları sevgidir. tabi zoraki olacak değildir, ya sev ya terk ettir, terk de etme ama bari dil uzatma yeterdir... *
doğuştan gelen sonradan kazanılamayacak sevgi. insanların türkiye de siyaseti ordu üzerine çekip, bağımsızlık özgürlük nidalarıyla prim yapmaya çalışmaları üzücü bir durumdur. ordu her türlü siyasi görüşten üstündür.
asker güvendir çünkü, vatanı, milleti korumak uğruna silahı, kitabı üzerine yemin etmiştir..aslında farkına bile varmazlar ama demokrasiyi en çok savunan yine askerdir. ne zaman kükrer, cumhuriyetin temel nitelikleri tehdit edilmeye başlandığında..yapılan darbelere bakın en kısa zamanda sivil hükümeti başa getirmiştir asker.darbeleri eleştirenler o darbeler yapılmasaydı türkiye cumhuriyeti nereye giderdi cevabını verebiliyorlar mı.keşke sivil yönetime hiç müdahale olmasa ama bunun için olgunlaşması gereken kimler acaba? yüzde 30 lar 40 larla yüzde 60-70 lerin temel nitelikleriyle oynamak dengeleri değiştirmez mi? asker sevilir, çünkü orta asyadan beri savaşmışız içimizden her zaman asker çıkmış, hepimiz bir gün bir yerde bir şekilde asker olmuşuz, olacağız. uyanık olmak lazım, ülkede rejimle sıkıntısı olanların ilk yıpratmak isteyecekleri şeydir tsk, bu yüzdendir günlükler, andıçlar, ama türk halkının herzaman en güvendiği ve başından eksik olmasın diye dua ettiği ilk kurumdur asker.
sözlüğün asker sevgisi, askerdeki kişilere duyulan sempati ile orduya duyulan sempati diye ayırılacak sevgidir.
sözlüğün askerdeki kişilere sempati beslemesi olağan ve doğaldır. çünkü askerlik hizmeti yasa gereği zorunludur ve bu zorunluluğu yerine getiren her genç bu sempatiyi haketmiştir.
orduya duyulan sevgi ise, geçmişimiz ve koşullanmalarımız sebebiyle beynimize yüreğimize işlemiş sevgidir.
ancak ordunun siyasi hayat ve ülke üzerinde fazla etkin olması demokrasi anlayışı ile tam olarak örtüşmemektedir. ordunun ülke yönetiminde ve politik hayatta etkin olması tam anlamıyla demokratikleşmeyi becerememiş ülkelerde görülen durumdur.
ya olası riskleri göze alıp, orduyu devlet işlerinden uzak tutup, kendi içimizde demokratikleşmeye çalışacağız, ya da daha güvenli diye bu süreci uzatıp orduya tam olarak ait olmayan misyonu üstlenmeye devam etmesi için fırsat tanıyacağız.
ayrıca askere gitme zorunluluğum bulunmadığı için beni çok ilgilendirmese de, çocukluğu boyunca oyuncak silahı olmadan büyüyen, her ne isim altında olursa olsun bir başkasına zarar verme fikrine karşı olan bir delikanlının da, benim askere gitmeme hakkım olmalı demesini de anlayabiliyorum.
