hayatımda sahip olmak istediğim tek ve tek karizma. O nebçim etkileyici bir sözü başkasına bırakış yalebbim. O muhabir savaş muhabiri de olsa, dünyanın en tırt haberini yapan semt pazarı muhabiri de olsa, sözü merkez stüdyosuna bırakmadan önce o dudakların kıvrımı, o ses tonunun tokluğu.. eeeeh konuşamiyciğim.
-frida kahlo, ortaköy, istanbul.
yahut
-Evet Gülgûn, söz sende.
Hele de bunları söyledikten sonra kulağındaki kulaklığı o anda refleks olarak sağ eliyle düzeltme hareketleri yok mu?
Gelecek nesillerden "sözü merkez stüdyosuna bırakmış muhabir karizması" na sahip olmalarını diliyoruz.
