tam başlık şöyle: kapı aralığından giren rüzgar sesinde rahmetli dedenin sesini duymak.
biraz önce duydum. tüylerim ürperdi.
tuvalette klozete oturmuş ihtiyaç molası veriyor, bir yandan da derin düşünceler arasında kendimi arıyordum. tam o anda oldu. tuvaletin sağ üst kısmında bulunan havalandırmadan, önce sert bir rüzgar uğultusu ile başlayan ses, sonrasında rahmetli dedemin sesine dönüştü:
firavuuuuuuunnnnn firavuuuuunnn...
aman rabbim ne oluyor dedim. dedemin sesi tekrardan başladı: firavuuuun firavuuuuun. korktum.
korktum, çünkü rahmetli dedem buradaki nikimi nereden biliyor diye korktum. yazdığım onca edepsiz şeyler geldi aklıma. utandım. cevap veremedim. kelimeler boğazımda düğümlendi.
ve dedemin o kuru sesi havalandırma boşluğunda son bir kez ve kısılırcasına: firavuuunuunuun. dedi ve sustu.
