Rüyamda ölen yakınımın cenazesine katılıyorum sonra taziye evine dönerken onu canlı görüyorum ben ölmedim filan diyo bana gülümsüyo sarılıp beni öpüyo.
Birde Rüyalarımı lucid dreaming yasarim öldügünün de farkındayım rüyamda ama yine de söylemiyorum ona.
Bunun bir açıklaması var mı acaba?
Reel hayatta ölüm anına şahit olduğum biri bu kişi.
Henüz 5 ay önce 31 yaşında kaybedilen kanından, canından bi parça olan abiyse görülen kişi tarifi mümkün olmayan keder, mutluluk ve özlem silsilesine sokar rüyada insanı. Bağıra çağıra ağlarsın ona sarılıp. Çok özledim dersin lan nerdesin sen koydun gittin bi başıma bu kancık dünyada beni dersiniz. Ama onu ne kadar sevdiğinizi ve ne kadar özlediğinizi de söylersiniz sağ iken hiç söyleyemediğiniz kadar gür ve yüksek sesle. Yüzüne baktığınızda ise sadece gülümsediğinizi görürsünüz tatlı tatlı. Annemize babamıza iyi bak aslanım ben çok iyiyim burda merak etmeyin der. Kollarının arasından sanki bi ışık hüzmesi gibi kayar ve gider. Aniden uyanırsın saat sabah 5:47 dir. Öyle bi ağlarsın ki saatin kaç olduğu apartmanda kaç kişinin kimin uyuyup uyumadığını umursamadan. Saatler geçer ama çıkamazsın etkisinden. Herşey o kadar boş gelir ki. O kadar boş
Acaba yaşasa ne olurdu gibi bir hissin erken kaybedildiği düşünülen bir kişiyi bilinçaltında kişiye farkettirmeden hatırlatmasının sonucudur. Aslında o kişinin yerine kendimizi koymuşuzdur o an. Bizi ürküten onun ölmesinden ziyade onun ölümünün bizim ölüme yakınlığımıza dair somut veriler sunmasıdır.
insanı garip duygulara ve üzüntüye sürükler. uzun zaman oldu bu rüyayı göreli, o zamanlarda benim yaşlarımda, 1 yıl kadar benden küçük bir kız ölmüştü uzaktan akraba. tanışırdık ama, gider gelirdik falan hatta. vefat haberini aldım ve beni çok etkilemişti, özellikle sizin ölümü yaşından dolayı yakıştıramayacağınız biri öldüğünde çok farklı duygulara kapılıyor insan. rüyamda bir arabada dört kişiydik ben arkada oturuyordum o da yanımdaydı, önde dayım ve onların tarafından olan yengem vardı. rüyamda bir defa iç çekmiştim neden yaşıyoruz ki ölenler bence en iyisini yapıyor bu dünyada yaşamanın mantığı yok gibisinden. önden yengem bana dönüp öyle deme dedi, yanındaki de aynısını söyledi ondan artık aramızda değil. sonra ona döndüm, gözlerini benden kaçırdı ama kendisi bana doğru yaklaşmıştı. uyandığımda ise yaşadığım duyguları size anlatmam çok zor. üzerinden 1 yıl falan geçti, rüyamdaki yengemle gerçek hayatta geçen bir konuşmada onun isteyerek gitmiş olabileceğini öğrendim, kısaca kendini öldürdüğünden şüpheleniyorlarmış. olum bu ölümden sonra hayat var, o insanlar yaşamaya ve duygular hissetmeye devam ediyorlar. ve bu siz yaşayanları bile etkiliyor. yoksa hayatta bilemezdim bu rüyayı gördüğüm sırada böyle bir ruh hali içinde dünyadan ayrıldığını. rüyada bana tek bir kelime etmemesi de ayrı bir gariplik. gerçekten ben buna inanıyorum, öyle rüya gören de bir insan değilim. ne diyelim, allah nur içinde yatırsın. pişman olduğunu hissetsem de çok kötü durumda görmediğim için şükrediyorum.
uykunun kaçmasına sebep verecek hadiselerdendir, hele birde rüyada onun öldüğünü unutmuşsan uyandığından kalbine zank diye saplanmışsa onun öldüğü daha bir acıdır, uyanılır ve defalarca fatiha okunur.
akşama kadar iş-güç, kavga gürültü derken eve gelirsin. o ana kadar bipilmedik bir kulağının arkası kalmıştır. neyse dersin bari şuracıkta uyuyup hem bedenimi hem ruhumu dinlendireyim. yastığa koyarsın başını bir hevesle. ama o da ne? acılar yine deşilir, huzur bozulur, ağlanır,sızlanır.. yatakta da mı rahat yok ulan diyesi gelir kişinin.
feci bir durumdur. uyanılır. eski hatıralar goz onune gelir. bilincaltına atılan tum soylenmeyenler ve tum pismanlıklar bir anda ortaya cıkar. kacıs yoktur artık. sonra agır bir sorgulama devreye girer. neden ruyanda gordugunu dusunursun uzunca bir sure. eger olen kisi ozlendiyse durum isin icinden cıkılmaz bir hal alır. sonra gizliden gizliye farkedersin ki olen kisiyi ruyadan baska hicbiryerde gorme sansın yoktur. işte o an iyiki gordum dersin...
