Yarı uykulu yarı uyanık haldeyim. Uyumuyorum. Uyanıkta değilim. Çok değişik bi durumdayım.
Nuri servisten indi. Elinde iki telefon olduğunu gördüm. Ama pek fazla takılmadım. Nasıl oldu tam hatırlamıyorum biraz zaman geçtikten sonra ayaküstü nuri ile sohbet ederken buldum kendimi. laf arasında cebinden bir telefonu çıkarıp bana verdi. Neden verdiğini sorgulamaya başladım. kısa bi düşünmeden sonra aklıma geldiki bi ara ona para verip git bana telefon al demiştim. Anca hatırladım. Aradan 5 6 ay gibi bir süre geçmişti. Neden bu kadar gecikti ki? Ve ben bunu niye hatırlamadım şimdiye kadar ? Madem böyle bir şey yaptım neden istemedim telefonu nuriden. Unuttum tabiki. sonrada telefona taktım. Kullanılmış sıradan bir telefondu. verdiğim paranın karşılığı bir cihaz değildi. Kandırıyordu beni nuri. Ama yarım saat öncesine kadar müteşekkirdim. Çünkü ben unutmuştum ama o benim unutkanlığımdan faydalanmayıp telefonumu getirmişti. Çelişkileri sorgulayıp neden bu kadar unutkan ve zayıf biri olduğumu kendime sorup durdum. Yakın geçmişimi sorgulamaya başladım. işten ayrılışımı ve X abinin bana olan borcunu sorguladım. X abi oldumu elif te geliyor aklıma tabi. Bunları yaşarken o kadar gerçekçiydiki gerçek bir bunalımın içindeydim. Ve beni acayip etkilediğini beynimde kuvvetli bir çekişme yarattığını hissediyordum. bu beni gerçekle hayali ayırt etmemi zorlaştırıyordu. birden gözlerimi açtım. Yataktan kalksam mı kalkmasam mı diye düşünmeye başladım. Bu arada nuri ile yaşadıklarımız ve diğer yazdığım şeyler aklımdaydı ve hala bir çekişmenin içinde idim. Çökmüştüm psikolojik olarak. çünkü her tarafım tutarsızlıklarla doluydu. bu tutarsızlığımda hayatımı mahvediyordu. Bu düşünceler arasında kalktım lavaboya gittim. holden geçerken babamın terliklerini gördüm kapı kenarında .bu saatte evden çıkmazdı. ama evde yoktu. Birden geçen gün annemlere nereye gittiğini söylemeden çıkıp akşama kadar gelmediği aklıma geldi. telefonuda kapalıydı üstelik. böyle yaparak bize ne kadar kötü davrandığıgeldi aklıma. benimde ona ne kadar benzediğimi düşündüm aynı hareketleri bende yapıyordum. bir çıkmaza daha girdim burda. Beynimde sorular sorularla çakışıyordu. Bi yandan nuri ,X abi ,elif derken ev halleride eklenince error vermeye başladım. Neyse elimi yüzümü yıkadım geri döndüm odaya. travian oynuyordum, acaba açsammı açmasammı diye düşündüm. Niye açayımki dedim askeri çaktım. Yapacak birşey yok. Bir boşluk kapladı içimi ama kısa sürdü. peki şimdi ne yapacaktım. Tabi açtım oyunu. O ara kendime gelmeye başladım işte. Nurinin olayının gerçek olmadığını anlamaya başladım. Demekki rüya görmüştüm. Çünkü nuriye para vermemiştim hiç. Aman allahım oysaki ne kadarda gerçekçiydi herşey. Ne kadarda yıpratıyordum kendimi . Ne kadar acı cekiyordum. bir rüya nasıl bu kadar gerçek hissedilir ki ? ve bir rüya gerçek hayatla nasıl bu kadar bütünleşebilir ?
Hemde nasıl hissediyorsun. Kaç kere silahla vuruldum. Gerçekte tatmadığım bu acıyı rüya sayesinde tecrübelendim. Hadiften bir sıcaklık geliyor önce kan akarken sonra o merminin acısı tarifsiz.
bu rüyadan kalkınca ayy diye bağırma refleksini sadece filmlerde gördüğüm ve hiç yaşamadığım için bence uydurma diye düşünüyordum. Ama yaşadım. Çok korkunç bir rüyadan sonra o illet tam üstünüze atlayacak iken uyanırsanız bu sesi çıkarırsınız.
gerçeği gerçek yapan beyindir.. sürekli hasta olduğunu düşünürek kendini öldürebilir, veya daha olumlu anlamda da kullanabilirsin.. felsefe mi verip kaçam..
rüyama sövdüğüm durumdur ulan rüyasındır gerçekle hiç bir ilginin olmaması lazımdır ne demeye sokan akrebin acısını uyanınca bile hissetirirsin olmaz olsun senin gibi rüyadır .
