bu mülevves, nahoş ve utanç verici olayı anlatmamak için kendimi zor tuttuğum ancak dayanamayarak, içimdeki paylaşma ve de destek görme arzusunu da maalesef ki bastıramadığımdan dolayı; geçtiğimiz günlerde görmüş olduğum bu kabusu sizlere dehşetle aktarırken, aynı zamanda evde türbanlı kardeşlerimiz, minik evlatlarımız, üç harflilerden korkan kardeşlerimiz varsa ekrandan uzak dursunlar diyor, hepinizi takkelerinizden öpüyorum...
evet arkadaşlar; geçen gün haftalık gül suyu banyomu plastik ördeğim ismet'le birlikte keyifle aldıktan sonra, umre'ye gittiğimde oradan özel olarak getirdiğim geceliğimi üzerime giyerken, yavaş yavaş sağ omzuma doğru ılık dudaklarımla öpücükler konduruyordum. bakir olduğumdan dolayı dudak dudağa öpüşmeyi hiç bilmediğimden bazen yaparım bunu. tabii bu esnada biraz fazla gaza gelmiş olacağım ki ayşe hatun önal'ın yeni çıkan parçası güm güm'ü buharların altında dans ederek söylerken, tam o esnada şak diye ayağım plastik ördeğim ismet'e denk gelip de "ayy bu ne lan" diye zıplayıp sendeleyince takkemin kenarını lavaboya çarpıp düştüm. delice sinirlenmiştim... yine kısmetsizliğim aklıma gelmişti. amk evladı dünyada bi rahat banyo bile yapamıyordum ağız tadıyla. 350 rtl verip aldığım geceliğim bile sırılsıklam olmuştu. hemen o öfkeyle ismet'i elime alıp "madem ki yok kısmetin koy götüne ismet'in" diyerek ördeğimi havaya fırlatıp tam yere düşerken pıt diye vurdum kıçına.
banyomda yaklaşık yarım saat süren bu aksiyonlar neticesinde ve elbette ki o sıcak yerde bulunmamın vermiş olduğu yüksek tansiyon, kafamı lavaboya çarpmış olmamın verdiği hafif sızı, sinirimin de bünyemde yarattığı çöküntüyle kendimi salondaki koltuğa atıverdim. o arada böyle evde enteresan bi hareketlilik oldu. salih de yoktu tesadüf o gece yalnızdım... velhasıl; hani böyle evde yapayalnız ve çıplakken garip bi ürperti gelir ya, işte öyle bi şeyler hissettim.
televizyonu açıp ne var ne yok diye bakınırken, bi kanalda özgü namal'ın falan oynadığı büyü filmi vardı... dakikalar geçtikçe film iyice sarıyor, sardıkça evde garip hareketlilikler kendini artırıyor ve naif ruhumda manyakça bir kendini parmaklama hissi uyandırıyordu. sanki birileri beni kontrol ediyor, hazır çıplakken bitir şu işi diye kulağıma fısıldıyordu. 20. ve 21. yy'nin en kıdemli ve golden legend bakiri olarak hemen kutsal 99'luk tespihimi boynuma astım ve yorganı üzerime çekip bir takım dualar okudum. o esnada uyuyakalmışım...
rüyada böyle ermenilere benzeyen üç harfliler etrafımı sarmış; yahudice mi desem, aramice mi desem, enteresan bi dille vızır vızır kendi aralarında dedikodumu yapıyorlardı. simsiyah gölgelerin arasında kendimi bile göremiyordum. tam o arada rüya gereği tabii 99'luk tespihimi ve takkemi üç harfliler çalmışlar da ben güya onları arıyormuşum... karanlıklar içinde ilerlerken ateist olduğu her halinden belli olan bir üç harfli karşıma dikilip, vettune zeytune bittune falan diye acayip şeyler fısıldıyordu. yahudi misin diye sorduğumda, bana bi anda salih'in resmini gösterdi. ne yaptınız lan salih'e diye bağırmaya çalışıyordum ama sesim çıkmıyordu, sesimi de çalmışlardı galiba. bildiğim duaları okuyayım dedim, aklıma dua gelmiyordu. allah'ım ne yapacağım ben diye rüyada farkındalık yaratıp uyanmak istedim ama beceremedim... off hala tüylerim diken diken. kapkaranlık kara çarşaflı cinler, memelerini sonuna kadar açmış büyük boy bir darwin resmi önünde ayin yapıyorlardı. ateizmin pençesine düşmüş ve kurtulamadığım bu kaos içerisinde boğulurken, karanlığın esrarengiz bataklığı beni iyice içine çekiyor, ayaklarım yere sabitleniyor ve sağdan, soldan ve karşımdan gelmekte olan üç tane ateist cinin beni yere yıkmasını engelleyemiyordum...
yerde önce beni ters çevirdiler, sonradan arkamda bi şey hissettim. karabasandı galiba, basmaya başladı bana, sert adımlarla sırtıma basıyordu. bastıkça basıyordu ben nefes alamıyordum. o esnada ne hikmetse aklıma cumhurbaşkanımız recep tayyip erdoğan geldi ve 2023'ü göremeden rüyada vefat edeceğim galiba diye ağlayarak kendimi bıraktım karanlığın kucağına. beni delice takkeliyorlardı. başımdan bi takkeyi çıkarıp diğerini takıyorlardı. "ııh bu renk uymadı" deyip diğerini takıyorlardı. o esnada acayip bi rahatlama çöktü içime...
uyandığımda salih başımın dibinde ıslattığı takkeleri alnıma koyup ateşimi düşürmeye çalışıyordu. gül sirkesiyle bi takkeyi ıslatıp alıyor, ısınınca diğerini koyuyordu. çıplak vaziyette uyuyakalınca, uyuyanın üzerine kar yağarmış misali g.tüm soğuk kapmıştı... sanırsam rüyanın son perdesi bu takke değişikliğinden dolayı değişmişti ve kurtulmuştum. hemen salih'e sarılıp, ulan nası kurtardın beni takkesini yediğim diye yanağına sıcacık bir buse kondurdum. o da şaşkın şekilde, hayırdır inşallah bilader kötü rüya mı gördün diye sordu ama anlatamadım, söyleyemedim çırılçıplak cinlere çerez olduğumu...
bu kabus bana muazzam bir ders vermişti. artık banyoda ateistlere özenip hareketli şarkılar söylemeyecek, omzuma dudaktan öpme taklitleri yapmayacaktım, kendime yemin etmiştim. benim gibi adam zaten böyle bi gaflete nasıl düşmüştü? işte tüm bu iç bunaltan sorularımı kendime sorarken; "salih bi çay demle de içelim uyuyamam ben daha" diye seslendim o mutfaktayken.
rüyada bile olsa yaşadıklarım ne kötüydü, ne çirkindi... off...
