Yıllar önce bunun silindir bir kutu şeklinde olanı babaannemin dikiş makinesinin üstünde dururdu hep. Elbette içinde gofret yoktu, iplik iğne vb. ıvır zıvır şeyleri koyardı babaannem ona. Ama ben çocukken her gittiğimde içine bakardım mutlaka belki bu sefer içinde gerçekten gofret vardır diye. Neyse dolayısıyla o kutuyu gördüğümde hep aklıma rahmetli babaannem gelir. Bir rulokat kutusuna bile anlam yükleyebildiğime göre gece gece eskiyi gerçekten özlemişim demektir.
bizim bakkala gelip raflarda ilk defa yerini aldığında 500 liralık satış fiyatı ile el yakıyordu. alırdım da akşama kadar bitmesin diye parça parça yerdim.
şu anda gömdüğüm lezzet. hem de büyük kutu. küçükken bana altın kadar değerli gelirdi, 25 kuruş (250 bin lira) harçlıkla çok rahat simit link yapabildiğim zamanlarda tabi. şimdiki çocuklara üzülüyorum... 2 liraya alıyorlar aynı item seti.
Çocukken Bakala gitme bütçemizin üzerinde olan bir aburcuburdu. Nadiren aldığımızda da içinden çıkan 5 adet rulokatı yavaş yavaş yerdik. Sonra da saydam kahverengi kabını gözümüze koyup güneşe bakardık.
