her şeyi yapabilmişsinizdir ya da artık hiçbir şey yapma ideali taşımıyorsunuzdur.
özlenenler vardır kavuşulamayacak, sizi sevenler vardır yüzüstü bırakılamayacak, ya da sizin sevdikleriniz vardır, sırtınızı dönmeye cesaret edemediğiniz...
hayatınız sınırları belli ancak tutsaklığı göz önüne sermeyen bir kafes içindedir artık.
bedeniniz bilir bu kafesten kurtulamayacağını, ama ruhunuz vazgeçmez faydasız arayışlardan ve yorar sizi yıpratır farkına varmadan...
bazen sırf bir cevizi kırabilme ulviyetine erişebilmek için karga olup çıkmak ister ruh, o kafesin içinden
bazen de aslandan kaçan bir ceylanın korkusunu göze alır.
ama hep bir umudu vardır cebin de aslandan kaçarkende, cevizi kırarkende ve hatta kafese dönerkende.
