Çenemin sol tarafına doğru bir iz var, yerini sadece ben biliyorum ve ne zaman birine göstermek istesem o iz kayboluyor. Aynada saatlerce izliyorum oysa, evet diyorum burada. Yan odada bulunan anneme göstermek için hareketleniyorum, tam kapıdan çıktığım da kayboluyor deyyus.
Oysa bu yara izini gösterebilsem, orijinal hikayeler anlatabilirim karsimdakine. Bak bu askerdeyken oldu, düşman bıçağını salladiginda gırtlağıma denk getirmedi, beceriksizdi o yüzden ceneme geldi. Bu sebepten hayattayım falan derdim ama yazık, bu hikaye benim fantazi dünyamda kalacak ama anlatacak bir hikayem daha var, eğer dinlemek isterseniz. Bu sefer gerçek, fantazi falanda değil.
Geçen yıl bu zamanlar iş yerinde sakin çalışırken gözüme bir kız çarptı. Oysa başı önüne eğik gezen birisiyimdir ama anlatılmayacak kadar güzel bir kızdı bu. Sanki, Afrika'da altın arayan bir çocuktum dere yatağında ve saçlarının sarısı gözüme çarptığında, evrrka diye kostum sağa sola. Tabi abartıli bir anlatim oldu, esasında sadece iç geçirdim ve yazacak bir hikayem olur belki diye yasladım ona doğru bünyeyi.
not: Esasında geniş çaplı giriş gelişme sonuç içeren bir hikaye olacaktı bu, fakat yazarın bu yazıyı ithaf ettiği kişi büyük bir hayal kırıklığına sebep olduğu için devamı yazılmayacak. siz bu hataya düşmeyin, bitmemiş hikayeler insanı çok yorar. bizzat kendimden biliyorum.
