Bir gercek. Beslendikce buyuyor, buyudukce evrenin sinirlarina yaklasiyorum. Sonunda evreni terk edip bilinmez uzamlara akacagim. Sonsuz olup imkansiza erisecegim.
ruhunu kaybetmiş bir insanın kendisiyle aynı ruhtan olan bir diğerinin ruhuyla ayakta kalmasıdır...birinin diğerini bir anlamda kullanmasıdır aslında. beslenen kendisini besleyene muhtaçtır da besleyen niçin besleneni beslemeye devam eder bilinmez.
