cahit koytak tüm kayıplarımızı kelimelerinin hüznüne boğmuş. müsenna hayatımızı temyize götürmek için yeterli sebepleri devşirmiş. oturup soluklanalım. yol kısa.
Küçük bir dere yolunu kaybediyor
Ve daha anlamadan olup biteni
Kuruyup gidiyor çölde
Kan ter içinde koşuyor atlet
Ama göğüsleyeceği ip de koşuyor
On adım ilerde