Monoton diziler kuşağında 1 numara olan yerli dizi, her bölüm aynı teraneyi farklı karakterler eşliğinde izletme çabasında olan fakat her nasılsa müziğini o dönemde pek çok insanın ağzına dolayan abuk subuk işler ya! uzatmaya bile gerek yok. kıskanç bi ruh işte, dirisi gibi kıskanç, bak ruşen amcanın oğlu sedat'a karısı öldüğünde saçmalayıp bunu dizi haline getirmiş mi?
cem davran ve hande ataizi'nin başrollerini paylaştığı, 90'lıların* çocuklarında ayrı bir yeri olan dizi. her seferinde denk gelirsem jeneriğine ya da kendisine oturur bakar çocukluğumu özlerim. saçmaydı, komikti ama bizce temizdi.* sırf bu dizi, herkül ve zeyna'dan dolayı kanal d hep bana ütopik, fantastik, garip bir kanal gelmiştir, kendini sevdirtmiştir.*
"görsün millet hayal gerçek yan yana"yı yıllar boyu "göğsünü dinlet hayalle gerçek yan yana" diye algıladığım, yağmurun çok bereket getirdiğini anladığım dizi.
90'ların sonunda ve 2000'li yılların başında çocuk olan herkesin hayatında muhakkak izlediği dizidir. o dönem çok izleniyordu şimdi çok kişiye saçma gelmektedir belkide.
hande ataizi'nin güzel olduğu yıllarda çekilen hayli eğlenceli,müptelası olunası diziydi. hele bir jenerik müziği vardı ki zihinlere kazınmıştır. unutmak mümkün olmamıştır.
"ruhuna sağlık ruhsarcığım ölmemiş, elalem utansın o beni terketmemiş, gel şöyle otur ruhsar yanı yanı başıma, görsün millet hayal gerçek yan yana!"
daha sonraki dönemlerde ''hayal ve gerçek'' adında bambaşka bir kadroyla konu ve isimler (ana karakterler ruhsar'la mashar hariç) değiştirilmeden tekrardan çekilmiş olan bir dönemin en çok izlenen dizilerindendir. her ne kadar saçma bulunsa da izlemeyen yok denilebilecek kadar azdır
