ruh diye bir şey olmadığı için acısı da olmaz. olay tamamen nörolojik ve belli bir uyuşturucu alırsanız hiçbir şey kalmıyor hatta o bölgeyi uyardığı için haz bile alıyor insanlar. aynı yeri din de uyarıyor, bu yüzden dinle uyuşturucu arasında derin bir bağ var ve ikisi de insana geçici süre haz verebiliyor. sonrasında o hazzı alman için dozu arttırman lazım ki dinin yobazlık çizgisinde ve uyuşturucunu tamamen bağımlılık çizgisinde böylece bir bağ var.
ruhsal acının yaralarını sarmak için uğraşı vermek, kişiden kişiye farklılık gösterebilir. yani senin ruhuna iyi gelen bir aktivite, başkasının ruhsal acısına iyi gelmeyebilir. şimdi herkesin fiziksel yapısı da farklı diyebilirsiniz ama; fiziksel acıya , yöntem uygulamak daha bellidir. uyumlu tedaviler uygulanabilir. daha stabildir diyeyim yani.
Ruhsal acının pek çaresi olduğuna inanmıyorum bu yüzden hissettirdikleri tarif edilemezdir. Fiziksel acının çözümü vardır ağrı kesici vesaire. Ama fiziksel acının çekildiği an da fazlasıyla acı vericidir. Ornegin dayak yediğin an acıyı dindiremezsin yoktur. Aslında dayak yemek hem ruhsal hem de fizikseldir. Sevdiğiniz birinin size tokat attığını düşünsenize.
Ruhsal acı kalıcı, fiziksel acı geçicidir.
Ruhsal acı tüm hücrelerini etkilerken, fiziksel acı sadece belli bir bölgededir.
Ruhsal acı uyuyunca anlık da olsa geçer. Fiziksel acı uyutmaz.
Ruhsal acı iyileşmez, fiziksel acı iyileşir.
Ruhsal acı gözle görünmeyen izler bırakır. Fiziksel acı nadiren gözle görünen iz bırakır.
fiziksel acı daha beterdir. ruh, vicdan, yürek gibi kavramların olup olmadığı bile tartışılırken amma goy goyunu çeviriyorsunuz ha. abartıldığını düşünüyorum.
Yaralar bir şekilde iyileşiyor, tedavi ediliyor. Fakat ruhta oluşan yaralar bu şekilde değil. Çabuk iyileşmiyor. Bu sebeple bir ömür acı vermeye devam ediyor bazen.
Fiziksel acı, ilaç, cerrahi müdahale gibi desteklerle daha kısa sürede geçebilirken, ruhsal acı, ilaç desteğine rağmen daha uzun sürede gećer, lakin derin izler bırakır.
Fiziksel acıyı da küçümsemek hata olur elbette, Ölmeyi isteyecek kadar acı vereni vardır.
bilemedim. Ciddi hastaliklar sebebi ile aci ceken birine ruhum aciyor cok kotuyum demek simariklik gibi gelebilir belki. ikiside kotudur ama fiziksel aci yener diye dusunuyorum.
ikisi de bilinci kaybettirebiliyor. Fiziksel olarak kendim yaşadım. Ama kendime 15 dakikada geldim. Tek hatırladığım o an ölmek için yalvarmamdı.
Ruhsal olarak bir tanıdık yaşadı. Eşinin kaybı yüzünden. bayağı delirdi. O dört yıldır ölmek için yalvarıyor. Üzülüyor insan.
Ruhsal acı daha korkunç bence.
hayatında pek fiziksel acı çekmemiş insanları belli etmiş başlık. eğer bir gün bıcaklanır, sağlam bir kaza geçirip sağ kalırsanız, mermi falan yerseniz ve ya vahim bir hastalığa yakalanırsanız kanser gibi o zaman dersiniz ki ruhsal acıya kurban olayım.
