PAPA 16. Benedictus'un Türkiye ziyaretiyle ortalık adeta, "ruhani ağırlıklı söylemler festivali"ne dönüştü.
Sanki ölümden önceki yaşamların sunduğu olanaklardan umut kesilmiş; öldükten sonra cennet-i âlâ'ya, hangi kutsal kitabın yöntemi ve yorumuyla daha güvenceli olarak kavuşulacağı ön plana çıkmıştı.
***
istanbul'daki Ortodoks kilisesi ile, Vatikan'daki Katolik kilisesi arasında; hangi kilise liderinin cennetin yolunu, Hz. isa'ya daha sadık biçimde saptadığı kavgası; tatlı bir flörte dönüştürülmek istenedursun...
islami söylemler de, cennetmekân olabilme tekelinin sadece kendilerinde bulunduğunu ve o nedenle; makamları gereği saygıdeğer sayılan keferelerin, islama saygı gösterme zorunda bulunduklarını kibarca belirtiyordu.
***
Ölümden önce iyi yaşamak mı yeğlenmeli, ölümden sonra iyi yaşamak mı yeğlenmeli?
"Dileyen, dilediğini yeğleyerek yaşasın" türü bir değerlendirme; köylü ağırlıklı "yaşam kalitesi düşük" ülkelerde, "adam yerine konmak" özlemiyle el sıkışamıyor.
Adam yerine konmak için siyasal iktidarı da ele geçirmek şart.
***
Ve şöyle bir durum çıkıyor ortaya:
Öldükte sonra iyi yaşayacakların ülkesi olmak mı?
Ölmeden önce iyi yaşayanların ülkesi olmak mı?
***
Hızla küreselleşen ve şeffaflaşan dünyada tuhaf bir bölünmüşlük yansımada ekranlara...
Bir tarafta etli şaraplı, kadınlı kahkahalı sofraların simgelediği; ölümden önce iyi yaşamanın benimsendiği bir düzey.
Öteki tarafta kadınsız kahkahasız, erkek erkeğe kahvelerinin simgelediği; ölümden sonra iyi yaşamanın benimsendiği bir düzey.
***
Türkiye'nin içinde de böyle bir bölünmüşlük çok net olarak görünmekte.
Dünkü gazetelerde PAPA'yla ruhani bir ciddiyeti görüntüleyen fotoğrafların yanında; yatakta çıplak bacaklarını, erkek arkadaşının boynuna dolamış genç kız fotoğrafları vardı.
Hem PAPA'ya, hem islami söylem otoritelerine göre; yatakta çıplak bacaklarını erkek arkadaşının boynuna dolamış olarak fotoğraf çektiren genç kız, öldükten sonra asla cennetmekân olamayacak.
***
Ne var ki islama göre, PAPA da öldükten sonra doğru cehennemi boylayacak...
PAPA'ya göreyse, durum tam tersi...
***
Vatikan'ın, ünlü mimarlara katedraller, ünlü ressamlara katedrallerde uçan melekler, ünlü kompozitörlere ayinler sırasında çalınacak müzikler yaptırdığı dönemler çok gerilerde kaldı.
Günümüzde hangi mimar katedral yapıp, hangi ressam katedral tavanına uçan melekler çiziyor?
Kilise müziği besteleyen kompozitör de kalmamış gibi...
Neden acaba?
Enerji kaynakları ve üretim biçimlerindeki değişiklik; ölmeden önce yaşamayı hızla zenginleştirdiği için mi?
***
Yoksulluk, hiç değilse ölümden sonra iyi yaşama umuduna mahkumdur. Ve etli şaraplı, kadınlı kahkahalı sofraların simgelediği yaşamlardan -belki de içi gide gide- nefret etmektedir.
Bir başka açıdan bakıldığında, günümüzdeki "Müslüman-Hıristiyan zıtlaşması"; "köylü-şehirli", "zengin-yoksul" zıtlaşması...
Tabii yoksul yığınların da tepesinde, onların sırtını sıvazlaya sıvazlaya saltanat sürenler az değil.
***
Türkiye'de birkaç günlüğüne yaşanan ruhani söylemler aşuresi içinde; Avrupa Birliği'nin bir "Hıristiyan kulübü" olup olmadığı da sorgulandı.
Avrupa Birliği'nde dinsel kurallara inanmayanlar hiç mi yok?
Dini törenle gömülmemiş ve mezarlarında haç bulunmayan nice Avrupalı sanatçıyı ne yapmalı; örneğin Golette'i, örneğin Paul Eluard'ı, örneğin Picasso'yu?
Görülüyor ki Avrupa Birliği, gerçekte sadece "çağdaşlar kulübü"; çağdaşsanız girebilirsiniz, değilseniz giremezsiniz.
***
PAPA'yı uğurlarken, kendisine bizim Bektaşi fıkralarından bir antolojiyle; Fatih II Mehmet'in, "Avni" mahlasıyla yazdığı; Hıristiyanlığı öven ünlü gazelini de hediye etmek, hiç fena olmazdı hani.
***
Gazi ne demiş:
- Biz bize benzeriz.
Bizim laikliğimiz de öyledir, Müslümanlığımız da, yuttur kaydır üçkâğıtçılığını pek sevmemiz de...
