ruh yıpranmadıkça kalemin kıpırdamaması

entry7 galeri0
    1.
  1. insanın birşeyler yazabilmesi için psikolojik olarak ezilmesi gerektiğine inandığım, bir şiirimde bunu anlatmak için kullandığım söz dizimi.
    2 ...
  2. 2.
  3. 3.
  4. aynen öyle, mutlu bir insan neden yazmaya gerek duysun ki.

    (bkz: kendimden biliyorum)
    0 ...
  5. 4.
  6. Her insan için geçerli olmayan, yeteneği olan birinin her daim kıpırdatabileceği bir durum gerçektir esasen. Fakat can yanınca kağıda akanlar her daim daha kaliteli olur tabi bir o kadar da isyankâr...
    1 ...
  7. 5.
  8. Bu başlığı açan insanı tebrik ediyorum. başlığı okurken kendimi buldum. *
    1 ...
  9. 6.
  10. harika tespit. hemen aklıma servet-i fünuncular gelir.
    1 ...
  11. 7.
  12. sago'nun kötü insanları tanıma senesi isimli parçasında, sago tarafından söylenen sözdür;

    gözüm ağladıkça gamzelerim gülmemekte
    "ruhum yıpranmadıkça kalemim hareket etmemekte"
    nefesle inşa ettim sözümü kulaklarına boştur
    şeytan güvendiklerimi gömdü lan ne iştir.
    1 ...
© 2025 uludağ sözlük