yaşamaktan yorulmanın neticesinde yaşanan dengesiz durumun bünyede yarattığı travmadan kurtulma yolu arayanların düşüncesidir.
ölmeden geçer mi bu ölümüne yorgunluk?
çözümü yüreğine ayna tutmaktır. gördüklerini değiştir, göremediklerini ara.
bakarsın içinden katar katar, renkli renkli trenler geçer.
yolcularını lunaparka taşıyan.
nasıl geçer diye düşündükçe daha çok arttığı tecrübeye sabittir. umutlarınızı, hayal kırıklıklarınızı, üzüntülerinizi, anılarınızı bir kenara bırakın bi meşgale edinin kendinize, artık bir kitap mı okursunuz ya da beceriniz olan bir şeye mi yönelirsiniz fark etmez, oyalaması yeterli.düşünmemeye çalışıp akışına bırakın. hiç bir şey değişmez biliyorum ama en azından kendinize "evet ben iyi olmak için bunları deniyorum işte" deme şansınız var. en azından ben böyle yapıyorum, biz bunlara kendini aldatmaca diyoruz. yoksa o gülmeler kıvırmalar, hayattan tat almalar hep masal.
