ne hissettiği anlaşılmadığından saçmasapan genellemelere maruz kalan insandır kendisi.
insanların sana dokunması senin için bi anlam ifade etmeyebilir. normaldir. ötesi yoktur* *** çocukken maruz kaldığın şiddeti kafanda hala atamamışsan, unutmak ve normal olmak için çabalamış ama aynı zamanda bu tuhaf olguyu yaşamak için kendinin bile anlayamadığı bi direnç gösteriyosan insanların sana dokunması acı verir. ruhun sağlığı olayını hiç girmedim farkındaysanız. bu aşamada öyle bi durum söz konusu değildir
-otobüse_minibüse binmek ızdıraptır, kalabalık ortamda yürümek (okul, cadde vs),
-tanışılan bi insanın uzattığı ele bakakkalınır (bkz: kolaysa açıkla),
-sevgili durumu gariptir, güvenemezsinki ; biyolojik açıdan öz baban senin ağzına sıçmış zamanında. başka bi erkeğin sana dokunmasına nasıl tahammül edersin!!??
ama bi çıkar.ilk kez seversin. hemde çok. aylar alsada güvenmek dokunusun, dokunur.
(bkz: hayatımın aşkı, duy bunları) ***
lütfen : bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olmayın..
bazıları için kelimelere sığmayacak önemdir. (bkz: ben)
bir kıyafete güzel diyebilmem için, ona dokunmam gerekiyor. birini sevdiğimi ancak ona dokunarak anlatıyorum. saatlerce beni sevdiğini söyleyen birinin sevgisi için tereddüte düşebilirken, bunu hiç söylememiş birinin en ufak bir dokunuşuyla beni çok sevdiğini düşünebiliyorum.
benim gibi olan insanlar için en zor olan da mesafe ilişkisi yaşamak oluyor. zira ne kadar çok konuşsanız da ona dokunmayı özlüyorsunuz. sevdikçe daha fazla dokunmak isterken, sadece fotoğraflarına dokunabiliyor olmak zor geliyor insana.
