hayal gücü şüphesiz her ortaya koyulanda var; ama hani bazıları uçlara gitmekten çekinmez ya bu filmde de öyle bi hayal gücü var. şöyle söyleyeyim eğer imkansıza inanabilecek kadar çocuksanız hala bu filmi seveceksiniz. biraz da hüzünlü bir yanı var bence ne yalan söyleyeyim, benim biraz içim burkuldu yazar tarafından bakılınca. kız nasıl olsa olanlardan habersizdi. sonuna kadar izlerseniz hak vereceksiniz gerçekten güzel film. hayal kurmayı vakit kaybı olarak görmüyorsanız.*
ne yapacağıma karar veremediğim gecemi doldurmuş, sonunda da senaryosuyla bana vay be dedirtmiş film. kıyaslama yapmak istemem, ancak tatmin edici bir film. dürüst olmak gerekirse de, uzun zamandır böyle yaratıcı bir şey izlememiştim.
Tam bir aydır izleyeceğim diye beklettiğim filmdi. Nihayet dün akşam izledim. Bir ay beklettiğim için de kendime kızdım.
Türkçeye hayallerimin aşkı diye çevrilmiş olması bir garip tabi ki. Neyse filme gelecek olursak gayet güzel bir konusu var.
Kim istemez ki hayatına girecek kişiyi şekillendirmeyi, yaratmayı, yazmayı. Çok çekici bir durum. Ama unutulan bir şey var ki aşık olduğumuz kişiyi o olduğu için seviyoruz. Bencilliğini seviyoruz. Bağırmasını, kızmasını belki de umursamazlığını seviyoruz. Yanlış olan noktaları düzeltmeye çalışıyoruz ama düzeltemediğimiz için seviyoruz.
Filmde Ruby tam da Calvin'in hayal ettiği kadındı. Bütün ayrıntılarıyla. Çok güzel ymek yapıyor, eğlenceli güzel ve de en önemlisi Calvin'i seviyor.Abisi durumu öğrendiğinde Ruby'i istediği gibi yazabileceğini söylemesine rağmen Calvin başta bunu yapmak istemiyor ve yapmıyor. Çünkü o zaman her şey yolunda. Ama süreç ilerledikçe ve ilişki yeni bir boyut kazandıkça Ruby değişiyor belki de. Calvin'in terkedilme korkusu Onu yeniden Ruby'yi yazmaya yöneltiyor.
"Ruby Calvin olmadan perişan bir haldeydi."
Bu cümle aslında Calvin'in ne kadar bencil olduğunun en büyük göstergelerinden.
Ve evet Ruby perişan bir biçimde Calvin'e dönüyor. Sürekli yanında bir dakika bile ayrılmasını istemiyor. Ama yine olmuyor. Bu kez ruby nedensiz bir enerji ve mutlulukla doluyor. Ama bu da Ruby değil. Bunlar Calvin'i mutlu etmiyor çünkü başta da söylediğim gibi iyisiyle kötüsüyle onu o olduğu için seviyoruz. Daha sonra Ruby'yi olduğu gibi bırakmaya karar veriyor. işte Ruby ve yine yolunda gitmeyen şeyler var. Zaman ayrılık zamanı. En zor kısım da bunu anlamak, sindirmek, kabullenmek. Calvin ilk başta kabullenemiyor. Ruby'ye "sen benimsin, seni ben yarattım, istediğim gibi yazarım" diyor. Yine karşılaşıyoruz Calvin ve bencilliğiyle.
Filmin en gerçek sahneleri de burada başlıyor zaten. Sevdiğimiz ,insanı şekillendirmeye çalışıyoruz. Egolarımız tatmin ediyoruz. Hatta onu bir köpek gibi havlatabiliyoruz. Bunlar hep yaptığımız şeyler. Ama gitmek isteyen birine asla engel olamıyoruz. Gitmek sadece bir eylem değil çünkü. Kalbinden gitmişse geri dönüşü olmuyor.
Ve Ruby gidiyor. Sonrası kitap, hayranlar ve yeniden aşk.
stranger than fiction filminden öykünmeyle çekilmiş olması değerinden bir şey kaybettirmeyen filmdir. Oldukça özgün bir konusu var ve oyunculuklar çok iyi.
--spoiler--
platonik ideal kız arkadaşınmış gibi davranmadığım için üzgünüm Calvin
--spoiler--
romantik filmleri genelde sevmem. Ancak şunu diyebilirim flipped'tan sonra izlediğim en iyi romantik filmdi. içinde romandan fırlamış(stranger than fiction'a benzeyen yönü) fantastik bir kız arkadaş var. içinizde o kız arkadaşla bile sorunlar çıkıyorsa mutlak uyum yoktur sadece kendini ona inandırmak vardır diye bir düşünce kaplıyor. Hülasa adamlar yapmış arkadaş.
not:bu filme yerli bir ad verecek olsaydım Aşkı Yaratmak derdim.
hayatımın aşkı diye çevirmişler filmi. ne yalan söyleyeyim salak bir romantik komedi sandım önce bu isim ve o afişle. çerezlik hani, izlersin aklında hiçbir şey kalmaz, 1 1.5 saat öyle sırıtır yeri gelir ağlarsın falan, unutulur gider. stranger than fiction'ı anımsatıyor ancak anlattığı şey bambaşka bence. çok da güzel. izleyin.
