yazık, günah, ziyansın hayata
ziyansın!
ne aç, ne tok senin umurunda
bir zehirsin!
yalan dolan ve koskocaman bir palavra
kim ister seni? defol buralardan yalaka!
yenemezsin onları kıyamete kadar
ezer durur seni insanlık adına...
bırak, yeter, çekil başımızdan
çok oldun!
sana haram, bize harap olur tüm diyarlar
bir tek sen mi kaldın bu dünyada?
katil olduğun yeter!
bir tek sen mi varsın bu dünyada?
zulüm ettiğin yeter!
yenemezsin onları kıyamete kadar
ezer durur seni insanlık adına
yenemezsin onları kıyamete kadar
çeker vurur seni insanlık adına!
artık yok
sana itimadım yok
sana ihtiyacım yok
sana tahammülüm yok
çek git kurtulayım!
yok, yok
sana itimadım yok
sana ihtiyacım yok
sana tahammülüm yok
defol kurtulayım! defol!
bir tek sen mi kaldın bu dünyada?
uyansana!
bir tek sen mi varsın bu dünyada?
defol, defol, defol!
bu şiiri şarkı yapsın şebnem ferah
"Zulmü alkışlayamam, zâlimi asla sevemem;
Gelenin keyfi için geçmişe kalkıp sövemem.
Biri ecdâdıma saldırdı mı, hattâ boğarım!..
- Boğamazsın ki!
- Hiç olmazsa yanımdan koğarım.
Üç buçuk soysuzun ardında zağarlık yapamam;
Hele hak nâmına haksızlığa ölsem tapamam.
Doğduğumdan beridir âşıkım istiklâle,
Bana hiç tasmalık etmiş değil altın lâle!
Yumuşak başlı isem, kim dedi uysal koyunum?
Kesilir belki, fakat çekmeye gelmez boyunum!
Kanayan bir yara gördüm mü yanar tâ ciğerim,
Onu dindirmek için kamçı yerim, çifte yerim!
Adam aldırma da geç git, diyemem aldırırım.
Çiğnerim, çiğnenirim, hakkı tutar kaldırırım!
Zalimin hasmıyım amma severim mazlumu...
irticâın şu sizin lehçede ma'nâsı bu mu?"
