1971 yılında amerikalı blues gitaristi rory gallagher'ın kendisiyle aynı ismi taşıyan albümüdür.
tür:
-blues rock
-folk rock
parça listesi:
-laundromat
-just the smile
-i fall apart
-wave myself goodbye
-hands up
-sinner boy
-for the last time
-it's you
-i'm not surprised
-can't believe it's true
büyük adamdı. çakma rock duayenlerinin pek arası yoktur. şöyle bir hikayeye rivayet edilir efendim.
bir gün jimi hendrix'e dünyanın en iyi gitaristi olmak nasıl bir duygu diye sorulur ve o da şu şekilde cevap vermiştir:
-Rory Gallagher'a sorun.(You better ask Rory Gallagher)
ilginç bir şekilde götümden hallice şarkı ve şarkıcıları ve tabak çanak kırdıran halk müziğinin ötesine geçmeyi başaramamış Yunanistan'ın nedense pek bir sahiplendiği efsanevi Blues / Rock adamı. Adam irlanda'da böyle saygı görmüyordur belki de.
Eski, yıpranmış gitarına hasta olduğum blues gitaristi. hatta jimi hendrix ve rory galagher'ın röportajı rory'nin şimdiki gençlik tarafından tanınmasa da zamanında sevildiğinin, tanındığının göstergesidir.
a-dünyada en iyi gitarist olmak nası bi duygu?(jimi hendrix'e sorar)
j-rory'e sorun
r-(gülerek) tabikide jimi hendrix gibi olmak.
j-onu biliyoruz.
elektrik gitar konusunda dünyaya inmiş en önemli insanlardan birisidir. ister taste ile yaptıkları olsun isterse de sonraları solo çalışmaları ve/veya kendi triosu ile yaptıkları olsun gitar çalıyorum diyenlerce dikkat edilmesi gereken unsurlardır. Ayrıca rahmetli müzikal kariyerinin çok çok büyük bir bölümünü 60'lardan bir stratocaster ile geçirmiştir, gitar konusunda şanslı olunacaksa böyle olunmalı bence.
Ayrıca geceleri "take it easy baby" albümü çok iyi gider. Daha rock bir şeyler dinlemek isteyenlere ise "deuce" albümünü öneririm.
bir blues gitaristi. rock ve blues'u harmanlayarak gelenekselden uzak, fakat çok iyi çalar. a million miles away diye bi' şarkısı var, efsane şarkı, efsane çalış...
