romanın son cümlesi olsaydın ne olurdun

entry69 galeri1
    19.
  1. 18.
  2. O kadar okudun, hep bir beklenti içindeydin değil mi; ama hayat genellikle beklentilerini karşılamaz.
    0 ...
  3. 17.
  4. 16.
  5. Ve kapkaranlık bir gecede, yine kendi ışığına kalmıştı..
    1 ...
  6. 15.
  7. Laurentina sokağında güneş yerini hüzünlü bir karanlığa bırakmış, sokak lambaları ona saygı duyduğundan olsa gerek, boyutlarını bükmüşlerdi. Yirmi beş adım atacak ve olan her şeyi unutacak, kimseye anlatmayacaktı. Biliyordu çünkü; anlamazlardı.
    1 ...
  8. 14.
  9. 13.
  10. 12.
  11. Artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak.
    1 ...
  12. 11.
  13. ve aşk sonsuza dek gözlerini yumar.
    1 ...
  14. 10.
  15. 9.
  16. Hayat akıyor, şehir uyuyordu. Olan olmuş ve istanbul'un bundan zerre kadar şikayeti olmayacaktı.
    1 ...
  17. 8.
  18. 'Aynı havayı soluyop bir türlü yanyana olamadılar, sonsuza kadar' olurdu herhalde hafız.
    1 ...
  19. 7.
  20. 6.
  21. 5.
  22. 4.
  23. Sonunda mutluluk onu da es geçmeyip kapısını tıklatmıştı....

    Çünkü hakketmişti...
    Hak etmişlerdi....
    13 ...
  24. 3.
  25. 2.
  26. Yeterince acı çekmişti. Artık mutluluk onun da hakkıydı.

    ( böyle bitsin isterim. )
    4 ...
  27. 1.
© 2025 uludağ sözlük