1.
...ve bir daha hiç aramadı.
2.
Yeterince acı çekmişti. Artık mutluluk onun da hakkıydı.
4.
Sonunda mutluluk onu da es geçmeyip kapısını tıklatmıştı....
5.
S.s lazio adamın mına kor!
8.
'Aynı havayı soluyop bir türlü yanyana olamadılar, sonsuza kadar' olurdu herhalde hafız.
9.
Hayat akıyor, şehir uyuyordu. Olan olmuş ve istanbul'un bundan zerre kadar şikayeti olmayacaktı.
10.
Sonra her şey yok oldu birden.
11.
ve aşk sonsuza dek gözlerini yumar.
12.
Artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak.
13.
Ölmüş, fakat yenilmemişti.
14.
GüneŞ battı bir daha doğmadı.
15.
Laurentina sokağında güneş yerini hüzünlü bir karanlığa bırakmış, sokak lambaları ona saygı duyduğundan olsa gerek, boyutlarını bükmüşlerdi. Yirmi beş adım atacak ve olan her şeyi unutacak, kimseye anlatmayacaktı. Biliyordu çünkü; anlamazlardı.
16.
Ve kapkaranlık bir gecede, yine kendi ışığına kalmıştı..
18.
O kadar okudun, hep bir beklenti içindeydin değil mi; ama hayat genellikle beklentilerini karşılamaz.
20.
"yüzüne tükürdü ve hiç düşünmeden geriye dönüp yıllardır ertelediği hayallerine süratle kanat açtı."
21.
“Başka bir hayatta görüşürüz. “
22.
romanın son cümlesi olsaydım totti olurdum.
23.
Son sözüm Herkeze mermi sana papatya.
23.
"Hepinizin amına koyayım, olan olsun cümleyi biraz uzatayım roman olsun"..
24.
bu da mı gol değil cehape . heh
