Mutlu olduğum tek nokta. Kitabı sertçe kapatıyorum ve kitaplığıma koyarak bir sürü arkadaş edinmesini sağlıyorum. Çok ilginç olacak ki bir anda bakış açım değişiyor, dünyayı daha berrak görüyorum.
eğer akıcı bir roman ise; kitabın sonunu yavaş okurum ki hemen bitmesin tadını biraz daha fazla çıkarayım diye, eğer sıkıcı bir şeyler okuyorsam son sayfalarını bir hışımda okurum ki üzerimdeki yük kalksın diye.
Sevdiğin birisinin şehir dışına taşınması gibidir biten roman. Orada öylece durur, hayatını yaşamaya devam eder. Fakat artık siz yoksunuzdur. Yeni arkadaşları yeni çevresi vardır, ama siz yoksunuzdur...
önce derin bir nefes alınıp verilir. Sonra karakterlerin zihinde canlanan hali göz önüne getirilip son kez veda edilir. Kitap kapağı kapanır. Eğer kitap çok işlediyse okuyucuya hafiften gözleri dolar kişinin. En son ise kitap rafa yerleşir ve yerine yeni bir kitap yeni bir dünya aranır.
