gününün büyük bir bölümünü iş yerinde geçirip, stresten ve yokluktan romantik sevgilileri kıskanıp onların gününü berbat eden acemi garsondur. aslında usta bir garsondur sadece acemi numarası yapıyordur.
aslında o da isterdi sevgilisiyle dolaşıp gezip eğlenmeyi, o da isterdi bir tutam alt dudaktan öpmeyi, sevgilisiyle beraber romantik ortamların vazgeçilmez çifti olmayı, o da isterdi bir sevgilisi olup en pahalı hediyeleri almayı, ama ama o bir garsondu. kapitalist düzenin işe yaramaz gibi gözüken garsonuydu. öyle ya bu dünyada zengin fakir ayrımı yapılıyordu, bu dünyada sınıfsal ayrımlar yapılıyordu. ne demiş cahit sıtkı tarancı memleket isterim demiş.
Memleket isterim
Gök mavi, dal yeşil, tarla sarı olsun;
Kuşların çiçeklerin diyarı olsun.
Memleket isterim
Ne başta dert, ne gönülde hasret olsun;
Kardeş kavgasına bir nihayet olsun.
Memleket isterim
Ne zengin fakir, ne sen ben farkı olsun;
Kış günü herkesin evi barkı olsun.
Memleket isterim
Yaşamak, sevmek gibi gönülden olsun;
Olursa bir şikâyet ölümden olsun.
