kitaplarda okuduğumuz, filmlerde izlediğimiz belki de hayalini kurduğumuz. yumuşacık dokunan, kibarca sarılan, sevdiği kadının saçlarını okşayan, ayaklarını öpen, ona şiirler okuyan, güzel sözler söyleyen erkeklerin gerçek hayatta olmamasıdır, hayal kırıklığıdır. adam öyle bir dokunuyor ki dokunduğu yer morarıyor, öyle bir saçlarınızı okşuyor ki saçınız yolunuyor, öyle bir öpüyor ki o şiddetle size çarpan şey karşısında beyin sarsıntısı geçirmemeniz mümkün değil.
kadınların %90 civarının sadece paraya baktığı, %9 unun tavır, trip vs. erkeği yorduğu bir çağda zor tabi öyle eşleşmeler. Erkekler mükemmel demiyorum tabi hanzo dolu ortalık. neyse diyelim ben %1 lik kesimden bir güneşe sahibim kalbimi ısıtacak, derdim yok bu konuda.
Mümkün ise olmasınlar. Çekingen ve romantik uyumu hiç olmuyor ya yazık o adama. O kadar sürpriz hazırlasın sözler filan bakışlar ama karşıdan tepki alamasın. Adam yıkıldı!! E tabi karşıdaki karşılık veremedikçe iyice içe kapanır. Rezillik. Hem insanın gülesi geliyor romantik olacağım diye maymun olmayın. Romantiklik kadar saçma şey yok. yani mumlar, müzik filan bu maddesel şeyler gereksiz bence. tabi herkes aynı değil bunlar öznel yorumlardır.
