benden size uç hikayeler
içeri girdğinde kocasını erkek kardeşiyle sevişirken bulmuştu, ilk önce yatar odalarından sesler geliyordu,yavaş yavaş yukarıya çıkıyordu merdivenlerden beyninden aşağı akan suları görmeden önce,yavaş yavaş açtı kapının odasının ve kocası erkek kardeşiyle yatakta birbirinin dudaklarının öpüyordu, birinin adeta emiyordu ve kadın çığlıkları bastı, gördüğü bu utanç verici sahne karşısında,dünya'nın ne kadar çivisi çıkmış olduğunu anlıyordu hep....
ağlıyordu ağlıyordu adeta,
en sonunda düştü bayıldı
kocası ve erkek kardeşinin söyleyebileceği hiçbir şey yoktu!
naber lan ya*rraaammm.....olsa okur için son derece enteresan bir başlangıç olurdu, şahsen ben; ne diyo lan bu gevşek diye romanın hepsini bir çırpıda okurdum.
bütün bir romanın nasıl olacağının habercisidir ilk cümle. bunun için yıllarca düşünen yazarlar vardır. benim favorim ise peyami safa'nın ''dokuzuncu hariciye koğuşu'' adlı romanıdır. ''beklemesini onlar kadar bilen yoktur.''.
aracın freniyle birlikte duyduğum sesi önce tekerlerin asfaltı tutmak için çıkarttığı acı bir feryat sanmıştım, çok geçmeden önümdeki kadından geldiğini anladım onu fordladığımı sandığı için bağırıyormuş kefaşe.
dışarıdan gelen yorgun,solgun sonbahar güneşi o meşe kapının üstüne hafifçe vurmuştu,ağlayan kadın portresinin gözyaşlarını biraz da olsa kurutmuştu.içeriden gelen bir ses içime bir ürpertti.
uydurdum ama genelde böyle başlar romanlar.
fazla uzatmadan konuya girsem ikimiz içinde iyi olacak gibi gibi. Ne dersin? cevabın evet ise zaten olacakları biliyorsun. ama hayır ise ne olacağını sen bile tahmin edemezsin.
