yazmak istemiş ve yazmış olanlar da vardır. 17 yaşında öyküsünü kafamda şekillendirdiğim bir roman yazdım. biteli bir sene oldu. kimseye okutmadım üniversiteden bir hocam haricinde. çok beğendiğini söyledi ama beni üzmek istememiş de olabilir. ben iyi mi yoksa kötü mü bilmiyorum. yayınlamak da istemiyorum zaten kolay değil yayın olayları. sadece şunu söyleyebilirim bir eser yazmak ve bitirmek inanılmaz bir haz veriyor. insanın ufku açılıyor yazarken. yazacak olanlara allah kolaylık versin.
muhtemelen şu an sol frame'yi siken her ergen roman yazmayı düşünüyordur bir gün. pek yazı yazmadığı için kolay sanıyordur. bırakın roman yazmayı, romana isim veremez bu dingiller. *
konu belirleyip bir başlangıç belirleyip başlamamak gerekir, bütün tasarıyı hazır edip öyle başlanmalıdır. lise zamanlarımda bir denemem olmuştu 40 sayfadan sonra fos. *
ama öyle canım sıkıldı roman yazayımla olmaz bu işler. hayal gücü lazım, kelimeleri dizme kabiliyeti lazım ve çok okumuş olmak lazım. yıllardır bi bok okumadığımdan ne konu bulabiliyorum yazacak ne de güzel cümle kurabiliyorum. varsa, geliştirilmesi gereken yetenektir.
Uzun zamandır olan istek. Birkaç tane kurgum olmuştu ama vakit ayıramamıştım. Şu an bir kurgum var yine de öncesinde bir kaç mini hikayeyle yazmaya alıştırmak lazım, sözlükte yazmaya benzemez sonuçta. Ayrıca bol bol kitapta okunmalı. Klasiklerin bu konuda büyük faydası olacağını düşünüyorum. Evet.
hep istemişimdir ama bence oldukça zordur birşeyleri kağıda dökmek. hele hele roman yazmak...ana konu olmalı, ana konuya bağlanan yan konular da olmalı. illa ki dil akıcı olmalı ki insanlar okumak istesin, okuyabilsin. herhangi bir konuda bilgilendirmeli de. o yüzden şapka çıkarırım yazabilenlere...
