Satırların arasında kendine gelir insan, evet burdayım diye kendini belli eder. Yalnızlığın mutluluğun altını çizer.
Bazen dilin nasıl da mucize bir şey olduğunu kanıtlar yazar size, onun da altını çizersiniz.
Seneler sonra hiç aklınızda yokken o altını çizdiğiniz satılar sizi nerelere götürür hayal dahi edemezsiniz.
ilk başlarda kitap karalamak olarak gelir sonrasında ne kadar keyifli bir eylem olduğunu anlarsınız. Genelde romanlarda çok yapmam ama eğer felsefe üzerine ise bol bol altını çizmişliğim olur.
Kitap ödünç aldığımda sinir olmama sebeptir.
Kitap eğer başarılıysa benim açımdan; zihinde bir mimari eserdir. bunun temeli var, zemini var destek duvarları var, Hikaye çözülürken ferah merdivenlerden açılan avlu var. sen avludan önceki basamağı çizmişsin. Tamam güzel anlamlı ama geri kalana haksızlık.
Kitap mı okunuyor aforizmamı kasılıyor anlamıyorum.
Kitap çizmeyi sevenler varsa da hakan gunday okusun sürekli büyük laflar var.
Güzel insanların özelliğidir.O güzel cümleleri kendileri gibi insanlara söyledikleri de görülür.Ama o güzel insanların o güzel atlara binip gitmiş olma olasılığıda vardır.
