raskolnikov.. topluma uymak istemeyen, bunun için çözüm arayan, her düşünen insan gibi buhranları olan ve sistemden kaçmanın tek yolunun sistemin kurallarıyla olabileceğini düşünen, akıllı bir karakter. adaletsizliği gözler önüne sürüyor aslında.. her insanın içinde iyi ve kötü olduğunu da.. bence kitap bir çok şeyi bize raskolnikovla beraber sorgulatıyor..
şahsi fikrim bunalım,parasızlık,yalnızlık gibi birçok olumsuz durumun raskolnikov'un zaten gelgitli ruh halini daha da çıkmaza soktuğu ve cinayeti işlemeye şevk ettiği.
bugün bile kaçımız bu durumdayken elimize böyle bir fırsat geçse kullanmayız?
''katil, her zaman olay mahalline geri döner'' sözünü bizlere bir kez daha göstermiş karakter. cinayete kadar gayet mantıklıyken, cinayetten sonra kendisiyle psikolojik savaşa girmiş ve hastalıklı bir duruma gelmiştir.
Kendi ortaya attığı sınıflandırma içerisinde, kendisini kendisine ispat etme yolunda tüm benliğini harcamış ve gerçek hayatın farkına varmış roman karakteri.
"biliyor musun, bir şeyler var kafasında! hiç değişmeyen, sürekli acı veren bir şeyler..."
"dışgörünüşüyle bir yaralıyı, ya da müthiş acı çeken bir adamı andırıyordu
.......
az ve isteksiz konuşuyordu; konuşurken büyük çaba harcıyormuş ya da bir ödevi yerine getiriyormuş gibi bir hali vardı."
oldukça zeki bir karakter olayları çift yönlü düşünmesi çok hoşuma gitti,hatta çift yönlü değil çok yönlü düşünüyor. bir yandan kendini inandırıyor bir yandan da kendini çürütüyor. adamın hası.
çok ciddi ve sağlam fikirler içeren kitaptır suç ve ceza. ağır felsefi bölümleri ve yazarın hayat görüşlerini ifade eden kısımlar mevcuttur. kitabı anlayamayanlar için basit bir polisiye kurgusu olarak anlaşılabilir ki bu kısım 50. sayfalarda son bulur. bir çoğu da buradan bir 20- 30 sayfa sonra bırakır zaten kitabı 500 sayfa derin düşüncelerle donatılmıştır. bırakanlara bir daha başlamalarını tavsiye ederim.
rodion ise gelmiş geçmiş en karizmatik kitap karakteridir. net!
Bir nöbet sırasında bu arkadasa özenip neredeyse ablamı öldürüyordum. Benim hastaligim bipolar bozukluk ama neden ben baltayi gördüğümde ablami öldürmek istedim? Acaba doktorlar yanlış bir teşhis mi koydu diye düşünmeden edemiyorum. Sonra beynim hiçbir şey düşünemez oldu. Bir defa da aşk hastalığına yakalanıp ölüme yatmistim. Sanki Balzac kahramanıydim! Hastaneye goturmeseler belki olecektim ya da uzun bir uykuya dalacaktim. Öleceğimi hissediyordum.
--spoiler--
-doğru hatırlıyorsam- zamyotov'a, barda cinayeti nasıl işlediğini anlatıp dalga geçecek kadar zeki ve cesur ama kitabın sonunda kendi özeleştirisini yapıp teslim olacak kadar erdemli bir karakter.
--spoiler--
Dostoyevski'nin kaleminden olsa gerek kendimle en çok özdeşleştirebildiğin karakterdir kendisi. Kitabı bitirdiğim zaman üzülerek "hoşçakal güzel insan" demişliğim var.
Adolf Hitler ile "üst insan" kavramı bağlamında düşünüldüğünde benzerlik gösteren kitap karakteridir. Lakin ardından yaşanan/yaşanmayan vicdan muhasebelerini bilemeyeceğim.
