Anlamsiz sarki sozleri, yalnizca 'dim' ve 'tis'tan olusan mElodi, vucudunu sergileme meraki, temsilcilerinin muzik bilgisinin zayifligi... daha ne gerek poptan nefret etmek icin?
gitarımla emek vererek müzik yapmaya çalışan bir insan olarak, dup çıs dup çıs müziğin arkasına 4-5 tane yarı-çıplak hatunun koyulup saçma sapan sözler yapılması olayına benimde iğrenerek baktığım bir durumdur. ama her ne hikmetse onları da ikiye ayırıyorum. canlı performans sergileyebilenler , canlı performans sergileyemeyenler. canlı performans sergileyemenleri konuşmak bile istemiyorum...
(bkz: demet akalın)
(bkz: serdar ortaç) ve diğerleri. eline her mikrofon alan, ses çıkarabilen, kıçını açabilen salağın "müzik" adı altında yaptığı saçma şeyden elbetteki nefret edecektir rock dinleyenler.
Serdar ortaçla başladığnı düşünmek akla yakın. Sorun şu ki metalde ve rockta bulunan orijinalliğin onda biri popda yok. 10 farklı kelime ile 3dk boyunca idiotları oyalamaktır pop. Kliplerinin yayınlandığı kanallar ise, popta fiziğin sesten çok daha önemli olduğunun bir kanıtı olarak, brazzers a alternatiftir. Ama rock öyle mi? Enstrümantal yönünü açıklamaya gerek yoktur. Bi riffi iki defa kullanmaz kaliteli rockçılar. Içi de doludur. 3. Sınıf amatör cehennem, kıyamet, şeytan vb dışına çıkamayan grupları saymazsak. Mesela metallica, blackened da çevre kirliliğinden felan bahseder. Kaç tane toplumsal duyarlılık içeren pop parçası vardır?
