sanılanın aksine yobaz yuvası değildir, geri kalmış hiç değildir, burada yaşananlar kadiköyde yaşanmıyordur. marjinalliği bastırılmış cinsellikten gelir. tabiki genelleme yapamayız ama kafanızda canlanan mütedeyyin kesimin yüzde doksanı 90 ların sonunda kaybolmuştur.
Şimdi ülkedeki kutuplaşmaya bir nebze olsun benim de katkım olacak, lakin dil söylemese vicdan rahatsız,
Su veren itfaiyenin hortumunu...
Neymiş hes yüzünden rize de çay bile yetişemezmiş, yetişirse ta amk zaten...
--spoiler--
Rize Güneysu'da yapılan hidroelektrik santralinin iptali için açılan dava 17 Şubat'ta görüşülecek. Davanın avukatı Remzi Kazmaz, "Eğer bu dava kaybedilirse Karadeniz'deki tüm çevre düşmanı projelerin önü açılacak. HES'ler yüzünden kuruyan dereler çevreyi artık nemlendiremeyecek. Nem olmayan yerde çay yetişmez. Rize hem en kritik içme suyunu hem çayını kaybedecek” dedi.
--spoiler--
5 öğretim yılı yaşadığım, çok saydığım, çok sövdüğüm ama sanırım artık yavaş yavaş özlediğim şehir. ayrılışımın üzerinden 18 ay geçti.
kışı serttir. denizin kıyısında olmanıza rağmen 1 metre kar yağar. yağmuru çamuru hiç bitmez. hava hep kapalıdır. d vitamini eksikliği yaşamanız son derece normaldir. çok sıkılır yapacak hiçbir şey bulamazsınız bu şehirde. zaten el kadar şehir. küçük şehrin küçük insanları olursunuz. Ama coğrafyası adeta bir cennettir. öyle bakir yaylaları vardır ki çıktığınızda çektiğiniz her nefes içinizi ferahlatır, gördüğünüz manzara içinizin kıpır kıpır olmasını bağırmak hoplayıp zıplamak istemenize neden olur.
insan zamanla yaşadığı güzel günler kadar çektiği kahırıda özlüyor sanırım. öğrencilik yok mu, sefil olmak bile keyifliydi.
5 öğretim döneminde bulunduğum şehir. çok sayıp sövmüş olabilirim bu şehre ancak bana çok şey kattığı aşikar. Karadeniz coğrafyasını televizyondan görmek veya bir haftalık gezilerle tanımanın mümkün olmayacağı şekilde tanıdım ve sevdim. sanırım zaman geçtikçe özlemeye bile başlarım. selam olsun küçük şehirlere sığmayan koca ruhlu dostlarıma. yaşanılan şehre sığmamak zor imtihan.
