bu gün yaşadığım bir durum. başörtülü ve kapalı giyinimli bir bayanla otobüste karşılaştık. başındaki şal biraz arka taraftan açıldığından boynu gözüküyordu. giyim tarzına bakıldığında belli ki boynunu bilerek açacak birisi değil diye düşündüm. başkaları uyarmayınca sessizce uyarmak istedim.
Senaryo-1:
Kız dönüp sapık diye tokat atacak.
Senaryo-2:
Teşekkürler, ya çok minnettarım diyecek.
Senaryo-3:
Duymamazlıktan gelecek.
tüm senaryolara özel cevaplarım vardı. bunu derse şunu dicem, şunu derse bunu dicem falan. yaklaştım yanına, hanımefendi şalınızın arkası katlanmış boynunuz gözüküyor dedim. "sanane" dedi. "tamam" dedim.
beklemediğim yerden sordu. ben insanlığımı yaptım, o insanlığını gösterdi sonuç olarak.
Diğer adı doğallıktır. Neticede herkes insan ve başa gelen her durum insanlık halidir.Kimse kimse iÇin yaşamıyorsa, kimse kimsenin ne düşündüğünü umursamamalıdır.
tribünlere oynamamaktır, her türlü rezilliğe imza atan ancak kendini düzgün ve iyi biri olarak gösteren samimiyetsiz yavşakların arasında olduğun gibi görünmektir.
insanı iyi hissettirse de gariptir. bana bazen geliyor böyle bi umursamazlık canım ne isterse yapıyorum. mesela minibüsten inicem beni sağda indir yerine usta beni sağa tükür diyorum şaşırıyo böyle falan ne biliyim.
