O sıralar giyim mağazasında çalışıyorum ve müdüre sinirlenmişim. Molaya çıktık arkadaşımla tuvalete gittik. Arkadaşım içeride ben dışarıda. Nasıl söyleniyorsam müdüre artık. Müdür daha donunu çekemeden çıktı tuvaletten "bana mı diyorsun" dedi. Evet müdürde tuvaletteymiş. Dedim içimden en iyisi xx mağazanın teklifini değerlendirmek.
Ama sonra beklenen olmadı, kovulmadım. Hatta müdürle kanki olduk.Faceden eklemiş beni az önce.
Dipnot: O gün bugündür saydıracağım zaman mutlaka sağımı solumu kolaçan ederim.
sosyal fobi hastalarının en büyük korkusudur. örneğin dışarı çıkıyorsunuz ve içinizde hemen şu soru beliriyor. ulan tipim nasıl acaba millete rezil olmasak bari.
otobüste bir bayana yer vermek için ayağa kalktım ve yanına gidip " buraya oturabilirsiniz " dedim, demez olaydım. " ben oturmayacağım " dedi. bir an öyle kalakaldım. sonra bir daha yerime de oturamadım öyle rezil bir pozisyonda kaldım.
kişinin adını söylemek yerine lakapla konuşması ve kişinin bunu duyması.
adı mesudeydi bi an unuttum. boyu küçük olduğu için küçük teyze dedim ablamla konuşurken. meğer isem içerdeymişmiş. çok utanmıştım. ben utanınca kalakalıyorum.*
dolgu için zar zor dişçiye gidilmiştir.aksaklıklardan dolayı tedavinin 1 saat gecikmesi iyice dellendirmiştir.dolgu yapıldıktan sonra dişçi ukala ukala* 'bak bakalım beğencek misin?' der*,zaten bu kadar bekletildiği için sinirli olan ben, aynaya bi göz bakıp 'e ama bu çok uzun olmuş,diğerlerinden farklı' dedim.*.dişçi de gelip 'hangisi yahu' der,diş gösterilir,'kızım o senin kendi dişin,ben yanındakini yaptım,valla benim yaptığım daha güzel bak,allah var şimdi.' der.**.hah işte o an ben yarılsaydım da yer bana girseydi be sözlük.*
az önce başıma gelmiştir. sahnede şiir okurken, şiiri tamamen karıştırdım. Sonra takıldım bir yerde, baktım olmuyor "müziği kesin" dedim ve ekledim. "sahnelere alışığım, ama ilk kez şiir okuyorum ve başıma gelmesini istemediğim bir şey oldu şimdiki. sizden bir isteğim var, sokakta beni görürseniz gülmeyin. bir alkış alsam." salon koptu o an, ayağa kalkıp alkışlayanlar oldu. "işte bu" dedim ve sonra teşekkür ettim. alkışı kesmediler ve ellerimi yumruk yapıp kaldırdım, salondan kendimi attım kankamla. bir paket sigarayı bitirdik. ama aslında karizma da yapmış olabilirim lan. her neyse, gören güldü o ayrı. sonra iki kez daha alkışlamışlar ama ben yoktum tabii.
herkesin başına gelebiliyor. takmayın lan! hayat ipince yaşanması gereken bir şey değil. arada güzel anılara ihtiyacınız var.
