kimse rezil olmak istemez elbet ama evet, var böyle bi korku.
ortamda bi espri yapsam gülerler mi, şunu şöyle yapsam dalga geçerler mi gibi bir çok paranoyakça soruyla pekişen bir korkudur. sırf bu korku yüzünden girişken olamazsınız, asosyallik başlar. özgüvenli insanlara gıpta edersiniz. yüksek sesle konuşamazsınız. binevi özgüvensizliktir.
(bkz: kendimden biliyorum)
Hayatı dolu dolu yaşayamama, güvenli sulara mahkum olma sebebidir.
6. sınıfta düz takla atmayı beceremeyip kurbanlık tosun gibi yana devrildiğimde benim için tohumları atılmış oldu. Şerefsizler gülmeseydi şu an bambaşka bir hayatım olabilirdi lan.
bu işin püf noktası öz saygı ve öz sevginizin tam olmasıdır. yeterince gözlem yaparsanız etraftaki utanmaz arlanmaz orospu çocuklarının nasıl hit yaptığını görürsünüz. onlar için kendileri dışında hiç kimsenin bir önemi yoktur. ayrıca rezil olsanız bile insanlar 5 dakika dalga geçip unuturlarken size sonsuza kadar damgalanmışsınız gibi hissettirir. çünkü siz 'fazla iyi' olup takdir ve sevgi görmek üzere yetiştirildiniz. bu yüzden insanların tepkilerine fazla bağlısınız. bunu atlatmak için çalışmalar yapın. insanları siktir edin. kötü çocuk olun.
bende olan muzdarip olduğum durumdur. sokağa çıkarken benim işkence yaşamama sebep oluyor. "acaba t-shirtüm mü yamuk, paçası mı kıvrılmış pantolonun, yüzümde bir şey mi var?, gülüyorlar, acaba bana mı?, banamı bakıyorlar?" lan yeter be bu ney.
arkadaş ortamında da ayrı bir şey. "ağzımdan yanlış bir şey çıkar. hepsi bana güler. benle hep dalga geçerler. dikkatli konuşmalıyım. aman ağzımdan tükürük çıkarsa kötü olurum. yanlış bir şey söylemiyim" gibi şeyler düşünüyorsun hep. sınıfta ya da ortamda söz almak isterken, bir bilgini paylaşmak isterken ya da yanlış bir bilgiyi düzeltmek isterken çekiniyorsun hep. "acaba beni bozarlar mı? tartışma mı çıkar?" diye. doğru olduğun bir bilgiden bile emin olamıyorsun.
işte bunlar hep aileden kaynaklanıyor. o özgüveni aşılayamadıklardan böyle oluyor hep.
Bir insanın egosunu tespit ettiğinizde, o insandan kaçın.Asla aynı ortama girmeyin.Sizi küçük göstermeye çalışacaktır.Tevazu sahibi insanlarla beraber olun.Bunu yapamıyorsanızda yalnız kalın.
O korkuyla yaşanmaz efendim. Konu ne olursa olsun korkunun üzerine gidilmesi gerekir. Aksi halde rezil olucam korkusu insanı daima yerinde saydırır, ilerletmez.
