internetten alışveriş yapmaya karşı soğuk birisiydim bir kaç gün önceye kadar. bir kaç gün önce "ulan 21. yüzyılda yaşıyoruz, bu kadar ilkel olma" diye kendime ufak bir atar yaptım ve hemen d&r'ın internet sitesine girip 2 adet kitap satın aldım.
bugün akşama doğru kargo gelmiş, babam almış. eve geldiğimde açtım baktım sadece bir kitap var. önce babama giderimi yaptım "nasıl olur da kontrol etmeden imza atarsın" diye. daha sonra gözümün önünden tüm rezalet başlıkları birer birer geçti. ulan diyorum yurtiçi kargoyu mu arayayım, d&r'a mı patlayayım?
sarıldım telefona d&r müşteri hizmetlerini aradım. bir insana bağlanana kadarki sürede de kendi kendime "biliyordum böyle olacağını, biliyorum ki yapmıyorum ben internetten alışveriş" diyerek söyleniyorum. bağlandım işte sonunda. kadın sipariş numarasını falan aldı derken utançtan ağzımın yüzümün şeklini değişmesini sağlayacak o cümle söylendi "beyefendi e-kitap seçeneğini işaretlemişsiniz"
"
internetten alışveriş yapmak benim neyime, bir daha en fazla crack yaparım bilgisayarda.
Hoşlanılan kız resim dersindedir, seninde onun olduğu dersliğin yanındaki yemekhaneye gitmen lazımdır. Merdivenleri 2 şer 2 şer inerken kızın orada olduğunu ve alt zeminin yeni silinmiş olduğunu bilemezsin. Ayağının tam dersliğin önünde kaymasıyla senin sudan çıkmış balık gibi düşmemek için çırpındığın an kesişir. O sırada bir nida koparırsın ve tüm kat sana kilitlenir... "Ananı sikeeeyiiimmmm". Emekler boşa yere yapışırsın ve kısa süreli bir depresyona girersin genelde arkadaşlarına anlatınca geçer..
çok rezil olmuş adamım ben beyler. üstünü kapatmaya çalışsam da çok başarılı olamıyorum.
sevdiğim kızın okuldan çıkış saatini bellemişim. belli yani o zaman çıkacak. ben de her zaman olduğu gibi oradan geçmiş gibi yapacağım. karnım kazındı o kadar yol gelmişim dönerci vardı yanda. döner alırken onun uzaktan çıktığını gördüm. ''abi acele işim var'' falan. çıktım ordan. o da buraya doğru geliyor. yanından geçmeye az kala artistlik yapacam diye kafamı salladım. saçlar falan uçacak ya. artistlik olacak. beyler olan oldu. marketin açılışına özel bağlanmış turuncu-beyaz ipler vardır. yani orada vardı. birisi kafama dolaştı. kafamdan atmaya çalışırken kıpkırmızı oldum. kız yanda gülüyor. ne yapacağımı şaşırdım. ''amannn'' diye bağırdım. (bkz: rezilliğin üstünü kapatma taktikleri) geçti gitti kız güle güle. ben orda hala kıpkırmızıyım. yürüdüm geçtim gittim. olmaz olsun böyle şey. gece aklıma geldikçe yatakta dönüp dönüp dururum. vesselam.
Her insanın hayatına bolca yayılmış unutulmak istenen anlardır.
Fakat şu saatte böyle bir başlığı hortlatmak oldukça sinsi ve art niyetli bi davranıştır, diğer türlüsüne ikna olamam. Şimdi dön dur bi o tarafa bi bu tarafa, iki gram uykun da mundar olsun. Unutmayı deneyip başka şeyler düşünmeye çalıştıkça rezil olduğun anların hologramları midende uzun uzun yanıp oradan yukarı doğru çıksın. Sonra Bi daha dön hop en başa. Daraldım.
