Beyaz Atletli Adamın öyküsüdür. Yine bir Yaz günüydü. Mahallenin başındaki adam birden bire kaybolmuştu. Mahallede hırsızlıklar ve kavgalar çoğalmıştı. Herkes tedirgin ve üzgündü. Artık balkon bomboştu ve kimse oraya oturmaya cesaret edemiyordu. Tüm umutların tükendiği bir anda o gelmişti. Evet, o balkonda oturan efsanevi beyaz atletli adamdı. Yeniden balkondaki sandalyesine oturdu ve mahalle huzura kavuştu. Yine herzamanki gibi nokta atışı yaparak balkondan ağaç dibine balgam attı. Artık mahalledeki arabalar daha kolay park edilebiliyordu. Sonradan anladımki adam tuvalete gitmiş. Ne bileyim abi adamın iki saat tuvalette kalacağını Tek rakibi ise pencereden çöp atam teyzedir.
(bkz: Pencereden Çöp Atan Teyze)
mahallenin fedaisi beyaz atletli adamın dönüşüdür. onun gidişiyle hırsızlıklar, kavgalar, adam kaçırmalar ve cinayetler çoğalmış, mahalleli anasını bacısını bakkala dahi gönderemez olmuştur. mahalle sakinleri sabah akşam onun yolunu gözler, onun dönmesi için dualar eder olmuştur. o gitti gideli balkonu boş, ağacının dibi tertemizdi. ve sonra mahallelinin duaları kabul oldu; o geri döndü, beyaz atletli adam yeniden balkondaki tahtına* kuruldu. ardından mahalledeki bütün kötülükler adeta sihirli değnek dokunmuşçasına yok oldu. artık ne kavga ne hırsızlık, hepsi silinip gitmişti. ve beyaz atletli adam yaz kış demeden mahallenin güvenliğini sağlamaya devam etti. beyaz atletli adam yeniden ağaç diplerine balgam atıp, arabaların park etmeleri için onlara yardım etti.
ve o günden sonra mahallede bir daha kötü olay yaşanmadı...
