yabancı olmasına rağmen bazı türk futbolculardan daha içten ve samimi olan fb şampiyonluğu kaçırdığında göz yaşı döken adam kendisi. lefterin tabutunu en önde taşıdı bu adam. teşekkürler ziegler.
fenerbahçe den ayrılmış futbolcu. bonservis, maliyet cart curt neyse ama bu adam bana 90 lı yıllardaki nielsen i hatırlatacak. nielsen de böyle efendi naif işini yapan bir adamdı. bir sene oynadı ve gitti. aynı şekilde ziegler de onun gibi işini yapmaya çalıştı, efendi efendi takıldı ve ayrıldı. yolu açık olsun ne diyelim.
her oyuncuyu büyük yapan yeteneği değildir. yetenek daha da büyük olmaya yarar, maçın gidişatını etkilemeye. mesela alex çok büyük oyuncudur, ama benim için ziegler de büyüktür bekir de.
ziegler öyle değildi. savunmadan top çıkarırken yobo/bekir topu sola verirler, sen 5 adım ileri gidip/gidemeyip topu istop ederdin. Geriye pas verir, volkan'ın degajıyla top ileri gönderilirdik. bazen veremezdin bile, topu kaybederdin - az küfretmedim bu anlarda sana ziegler.
sene başında isviçre fenerbahçeliler derneğini ziyaret ettiğine dair bir haber okumuştum, göstermelik sempatik yabancı tavırları deyip geçmiştim.
kadıköy'deki galatasaray maçında canını dişine takıp sol tarafta sow'a o ortayı açtığında girdin gözüme, bağrımıza bastık seni. gökhan gönül'ün bir sezon boyunca yapmadıklarını sen yapmaya çalışıyordun anlamıştım artık. belki santos değildin, şov yapmıyordun; ama çalışkan, yılmayan bir adamdın.
play off'ta galatasaray'a o golü attığında yüzünde oluşan hırs ve mutluluğun ifadesi hepimizi fethetmemişti belki, ama trabzonspor maçı sonunda bekir ve volkan'la birlikte çocuk gibi sevinmemiz bize hayat verdi. çocuklar gibi sevinmiş, bu adamlarda bu mutluluk varken kimse bize engel olamaz demiştik o anın gazıyla.
sonra finali kaybettik. semih'in topuklarına değmedi top, sonra muslera'nın göğsüne çarptı. maç bittiğinde gözlerin yaşlıydı. gerçek yaşlardı bunlar, 39 maçtır sarı-lacivert olan kalbinin 40. maça sakladığı çok özel gözyaşları.
fenerbahçe'ye son 10 yılda çok sayıda yabancı geldi. müthiş fenerbahçeli diye bağrımıza bastığımız adamlar her devre arası avrupa takımlarıyla transfer görüşmesi yapıp başarısız olunca omuzlarda kalmaya devam etti. milli takımda oynuyorsam burda da oynarım diye düşünüp bizi krize sokanlar, (rıdvan dilmen'in deyimiyle) orta saha çizgisi kale olsa gol kralı olacaklar *, gol kralı olarak gelip gol atamayınca bunalıma girenler oldu.
senin kadar çalışkanını görmemiştik. türkiye'den ayrılacağın günü+gidiş saatini söyle twitter'dan, havalimanında omuzlara alalım seni. gittiğin için değil, bunu hak ettiğin için.
hasan ali kaldırım'ın transfer edilmesinden sonra takımdan ayrılan futbolcu. juventus'un istediği yüksek bonservis ücreti nedeniyle kendisinden vazgeçilmiş. yabancı kontenjanını da o bölge için kullanmamak daha iyi olacak.
bu taraftar seni delikanlı olarak hatırlayacak ziegler. yolun açık olsun.
fenerbahçe'yle yollarını ayıran futbolcu.yapmasaydın be usta.keşke lefter'in tabutunu taşımasaydın.keşke galatasaray'a gol atıp gerçek fenerbahçeli olmasaydın.keşke bu kadar adam olmasaydın.keşke sadece paran için oynasaydın.keşke şampiyonluk kaçtığında ağlamasaydın.yapmasaydın bunları da biz de seni daha kolay unutsaydık.sevmeseydik seni bu kadar.kiralık geldin lan niye bu kadar sevdirdin kendini! niye neyin var neyin yoksa hepsini koydun sahaya ?
bırak hasan ali kaldırım'ı bu saatten sonra kim gelirse gelsin tutar mı senin yerini ? off ulan off keşke gitseydin trabzonspor'a biz de en fazla küfrederdik sana onun dışında tanımazdık bile seni.
yolun açık olsun reto.şeref sezonunda şerefinle oynadığın,hakkını verdiğin bu formanın aşıkları seni unutmayacak.
''yıllar geçse de üstünden,
bu kalp seni unutur mu ? ''
amatör ruhunu kaybetmemiş, beğendiğim fenerli futbolcu. galatasaraylı olarak, ağladığını gördüğümde hafiften dalga geçmişsem de duygusal çocuktur, inançlıdır. seviyoruz kendisini.
fenerbahçe için değil, ''amını ızdırabını sikeyim, 26 yaşıma geldim hala bi şampiyonluğum yok'' diye ağlayan oyuncudur. kimse kimseyi sikmesin, aynı bayrak altında yaşadıklarım. *
geçen sene fenerbahçede olmadığı ve geçen sene fenerbahçenin nasıl bir şampiyonluk! aldığını bilmediği için takımdan bi tek o ağlayabilmiştir dünkü maçtan sonra.
ilki her zaman zordur ama o da alışır ağlamaya.
dün kaçan şampiyonluktan sonra döktüğü göz yaşlarıyla aklıma bizim ruhsuz,paragöz, dünya sikime minare götüme mantığındaki
güzide portekizli oyuncularımızı getiren adam. yetenek önemli tabi ama yaptığın işe karakterini ve duygularını katmak da
bir o kadar önemli. eğer timsah gözyaşları değil ise(ki sanmıyorum) taraflı tarafsız herkesin takdirini toplamış
yüreğini burkmuştur bu futbolcu kardeşimiz.
