Özellikle ilk okunduğunda ve ondan sonraki birkaç okuyuşta tüyleri diken diken eden, keşke ben de bu kadar sevebilsem dedirten, ah muhsin ünlü'nün mükemmele yakın şiiri. Tabi bin dokuz yüz seksen dört defa okuyunca etkisi azalıyor.
Ah muhsin ünlü takma adlı onur ünlü adlı şahsın çok ilginç ve tüyler ürperten şiiridir. insanların bu denli sevgi duyması imrendiriyor sanırım beni. Keşke ben de tadabilsem o duyguyu.
ağlatan şey. acziyet anlatır. insanın kalbini sızlatır. "fazla uzaklaşmış olamaz" der ya. ölüler nerede? bizim zihnimizde, kalbimizde. bence hiçbiri fazla uzaklaşmış olamaz.
Onur Ünlü'ye aşırı hayranlığımdan dolayı dün Google'de aramıştım sonra şiirlerinin olduğunu da öğrendim merak edip okumaya başladım adamın müthiş bir bilgi birikimi var şiirlerinde kullandığı karakterler o kadar iyi ki. Bu şiiri ne zaman okusam ya da dinlesem ağlarım
Değil ah muhsin ünlü'nün son yılların en iyi şiiridir. Öyle samimi öyle hissederek yazmış ki istisnasız her okuyuşumda gözlerim doluyor. Özellikle şu dizeleri okurken boğazıma bir şey düğümleniyor kendi anneciğim aklıma geliyor.
...
resulullah azrail'i yolda görse tanırdı;
ben azrail'i annemin yanında görseydim ona bir çift lafım olurdu,
derdim ki şimdi yani af edersin ama o sıktığın annemin gırtlağı.
resulullah olsa ona bunları söylesem o bana gülümserdi;
o bana gülümserdi ben ona derdim ki, anam babam yoluna feda olsun ey allahın resulü;
fakat şu koca melek, annemin gırtlağını sıkıyor, bir şeyler yapamaz mıyız?
resulullah orada olsaydı annemin elini tutardı derdi ki kızım ha gayret!;
ben orada olsaydım annemin elini tutardım ve derdim ki anneciğim ölmesen
...
her dinlenildiğinde ağlatır , çok can alıcı kısım vardır çok.
dip not : resulullah olsa ona bunları söylesem o bana gülümserdi;
o bana gülümserdi ben ona derdim ki, anam babam yoluna feda olsun ey allah'ın resulü;
fakat şu koca melek, annemin gırtlağını sıkıyor, bir şeyler yapamaz mıyız?
Onur Ünlü'nün yazdığı her okuyuşumda gözlerimi dolduran bir şiir. Her okuyuşumda annemi arattırır bana. Annemin yakınındaysam gidip sarılmamı sağlayan şiirdir aynı zamanda. Ve aynı zamanda her okuyuşumda hem iyiki okumuşum, hem de keşke okumasaydım dediğim şiirdir.
Şiirin hasıdır, son 10 yılın bana göre, en iyi şiiridr. Naziktir, incedir, okurken ağlatır.
-RESULULLAHLA BENiM ARAMDAKi FARKLAR-
Resulullah süper bir insandı, ben o kadar değilim.
Resulullah yolda Ebu Bekiri görse Es Selamu Aleyküm Ya Sıddık derdi,
ben yolda Ebu Bekiri görsem tanımam.
Resulullah asla yalan söylemezdi; ben annem ölürken hiç ağlamadım.
Ben annem ölürken çok ağladım çünkü annem
gırtlağından hırıltılar çıkarırken nasıl terliyordu, görmeliydiniz.
Resulullah Azraili yolda görse tanırdı;
ben Azraili annemin yanında görseydim ona bir çift lafım olurdu,
derdim ki şimdi yani af edersin ama o sıktığın annemin gırtlağı.
Resulullah olsa ona bunları söylesem o bana gülümserdi;
o bana gülümserdi ben ona derdim ki, anam babam yoluna feda olsun ey Allahın Resulü;
fakat şu koca melek, annemin gırtlağını sıkıyor, bir şeyler yapamaz mıyız?
Resulullah orada olsaydı annemin elini tutardı derdi ki Kızım ha gayret!;
ben orada olsaydım annemin elini tutardım ve derdim ki Anneciğim ölmesen
Ben oradaydım annemin elini tuttum ve dedim ki Anneciğim seni ben ;
Annem döndü bana bir baktı o bakışı görmeliydiniz.
Resulullah o bakışı görseydi merhametten ağlardı;
ben o bakışı gördüm haşyetten bayılacaktım ama annem elimden tuttu.
Ne tuhaf, anneler ölürken bile çocuklarının
Anneler ölürken bile çocuklarının ellerini bırakmıyor ne tuhaf
Resulullah çok şanslı bir insan
annesi öldüğünde o küçücüktü;
benim annem öldüğünde ben küçücük değildim,
zaten şanslı birisi de değilimdir, filmlerim iş yapmaz.
Annem daha yeni öldü fazla uzaklaşmış olamaz!
Olamaz dedim annem son nefesini alıp da vermeyince
Verse de ben alsam onu, içim ferahlasa, siz de görseniz
Resulullah tutsa annemin elinden birlikte geçseler çölü
Nasıl olsa Resulullah da ölü annem de ölü.
