anathemanin the silent enigma albumunde bulunan, albumun hepsinin asmis sarkilardan olusmus olmasi nedeniyle albumun en iyi sarkisi diyemedigim icin uzuldugum, sonra uzulmenin sacma olduguna karar verip uzulsem mi sevinsem mi bilemedigim nefis parca.
vincentin brutal vokali sahanedir, dokturur deyim yerindeyse.
"ağlamak için soğuk bir bahçe, sevdiceğim öldüğünde" der vincent, yıkılmış bir sesle. işte orda nasıl bir kafayı sıyırıştır, nasıl bir hüzündür anlarsınız.
