ince uçlu bir kuru boyayla boyanmaya kalkışıldığında çıldırma tehlikesi yaratan ve sırf bu nedenle çocukların ulaşamayacağı yerlerde saklanması gereken kitap.
çocukların boyarken çizgi dışına çıkmamak için canlarını dişlerine taktıkları, dişlerinin arasına sıkıştırdıkları minnacık dillerinden anlaşılan kitaplardır.
bazısı sayfanın bir yanında boyanacak resime örnek oluşturmak için resmin aynısının boyanmış olarak verir, çocuk o resimdeki renkleri taklit etmek zorundadır.
bunlar yaratıcılığı bir nebze kısıtlayan, ancak çocukların gördüklerini büyükler gibi algılamalarını sağlayan kitaplardır.
pedagojik yaklaşım nasıldır bilemem, ama bence çocukların o rengarenk hayal güçlerini daraltmaya gerek yoktur.
ayrıca kullanılan renklerden çocukların iç dünyalarını tahlil edebilmek de mümkün olur. canlı renkler kullanan çocuklar genelde neşeli ve mutlu çocuklardır. ama tabiki tahlil bu kadar dar kalıplı değildir, okumasını bilen için çok şey anlatır o renkler resimler...
çocukların körpecik beyinlerini ambele eden, yaratıcı düşüncenin engellenmesine yardımcı olan kitaplardır. çocuk dilerse ağaç kırmızıdır, portakal da yeşil. var mı ötesi?
insanın hayatta rastlayamayacağı şeyleri kabullenmesini sağlayan resimlerinsadece çizgisel çizimleriyle dolu kitaptır. Ancak bu kitaplarda gülümseyen renksiz salyangozlar bulabilirsiniz.
çocukların boyayı dışarı taşırmamak için canına dişine taktıgı ama başaramadıgı kitaptır.bu yuzden daha o yaşta depresyona girdiğimi, hayattan sogudumu bilirim.
