gelişmiş ülkelerde haftada 1 gün ayrılarak verilen büyük önemdir..
bizde de aynı şekilde olmalıdır..amerika ve avrupa'da bu derslerin özel amfileri vardır..
mesela müzik dersi ''Müzik amfisinde'' işlenmektedir..içeride birçok müzik çalgısı bulunmakta ve ders değişik tekniklerle işlenmektedir..her çalgı hakkındaki temel ve pratik bilgi öğrencilere öğretilmekte,sonra her öğrenci yeteneği olan çalgı türünde uzmanlaştırılmaktadır..
resim ve güzel sanatlar dersinde de durum böyledir..öğrencilere resim yapma,karakalem,yağlıboya,heykeltraşlık hakkında eşit düzeyde temel ve pratik bilgi öğretilmekte ve buradan da yeteneklerinin olduğu alana kanalize edilmektedirler..
bizde ise resim ve müzik dersi hocaları vardır..haftanın 2 saati gelirler ve kara tahtanın önünde imkansızlıklar içinde bir günde 7-8 defa aynı şeyleri anlatırlar ses tellerini paralamak pahasına..öğrencilere kitaptan bir takım ezber bilgiler ezberlettirilir ve fülüt ile birkaç standart parça çalmaları sağlanarak,dersten geçmeleri sağlanır..
genelde bu dersler bir averaj dersi olarak görülür..çoğu öğrenciye 4 yada 5 verilir..geçirilir..
burada öğretmenlerin hiçbir kabahati yoktur..sistem,onları bu yanlışa itmektedir..
aynı durum beden eğitimi tersi için de geçerlidir..
yani müzik,resim,güzel sanatlar ve beden eğitimi dersi yetnekli öğrencilerin saptanması için fonskiyon görmeli ve yetenekli olduğu saptanan öğrenciler müzik okuluna,güzel sanatlar akademesine,spor okullarına yada spor kulüplerine yönlendirilmelidir..
öğrencilere bilgi ezberlettirilmemelidir..bilgi öğretilmelidir..
bu dersler en az matematik kadar önemlidir ayrıca..ona göre değerlendirme yapılmalıdır..
o yüzden sanat ve sporda dünyada geri kalmış bir konumdayız hala..
Test gençliği yetiştiren bir eğitim sisteminde önem verilmeyen derslerdir.imkanınız varsa özel olarak çocuğunuzu bu dersleri aldırmaya çalışın.kurs,sanat merkezi,gençlik merkezleri,kültür merkezlerinde de olabilir.
öyle demeyin; memoli'yi çalamayan türk liselisi olur mu hiç? yada atatürk olması adına çizilmeye başlayıp sonucunda saddam çıkan çizimleri yapmamış öğrenci? ayıp ayıp.
ülkede boş ders olarak işlem gören derslerdir. genellikle matematik/fen grubu hocaları bu derslere salyalarını akıtarak bakar. gider dersin hocalarını ayarlar, sınıftan da birkaç inek göze gireceğim diye hocaya katılır -pardon hoca önce sınıfa bu derslerde takviye yapılıp yapılmaması gerektiğini sorar- o üç beş inek sayesinde olay oldu bittiye gelir, ama ders yine onlar için bile göze değil göte girer. akp mi mağdurmuş? beden dersinde polinom çözüp müzikte kodumun sakkaritlerini görsün de görelim mağduru. yıllarca lan bi'de!
Lisedeyken müzik derslerinde marşları türküleri ögrenirdik.Hep beraber söyleyip o anonim türkülerin hikayelerini araştırırdık.Stresimi bosaltıp rahatlattıgını dusunurdum.Resim dersleri desen her sene resim derslerinde cizilen seylerden defalarca okul sergisi cıkardı .istenince güzel seyler yapılabilen dersler bunlar.Sanattan bahseden dersler.Kaldırılmasının düsünülmesi bile ülkede zaten olmayan eğitim sisteminin ispatıdır.
Sikindirik şekillerin açılarını bulmaktansa anlamlı resimler çizmeyi tercih ederim mesela.
Edebiyatçı isimleriyle eserlerini hiç okumadan ezberleyip eşleştireceğime Onların şiirlerini güfteleyecek müzik eğitimini almayı tercih ederim.
ben klasik müziğe ve gitara aşık biri olarak diyebilirim ki, beni senelerce müzikten uzak tutan şey ilkokuldaki müzik dersidir. bu kadar mı saçma bir sistem olur şu derste? belki de şu an bir virtüöz olmuştum kim bilir. ama o iğrenç ders işleyişi ve flüt beni müzikten birkaç sene uzak tuttu.
sanat nefes alacağımız alandır. illa ki herkeste yetenek olacak diye bir kaide yok. sanat okuryazarı olmak da yaşama anlam katar mühim olan izlemekten, dinlemekten dahi keyif alabilmektir. ama yazık ki bizim eğitim sitemimiz herkesi aynı potada eritmeye çalışıyor. flütü mükemmel çalıp, karakalem resimleri de iyi yapıp cici öğrenci olman gerekiyor. yaratıcılıktan ziyade kalıplara sıkışıyor kişiler. konulu resim konulu şiir, kompozisyon yarışmaları var. belki o konu benim kelimelerime rengime sesime hitap etmiyor ne olacak? allahtan dünya bizim zihniyeti uygulamıyor. aşık veysel konuya selam çakıp türkü söylemedi. yoksa ölmüştü sanat. yaratıcılığı ön plana çıkaran ve insana o alanda okuryazarlık veren sanat dersi resim müzik de dahil olmak üzere oldukça önemlidir. hayata başka gözlerle bakabilmek açısından , köşeleri yumuşatıp sınırları zorlayabilmek açısından ...yoksa insanın robottan ne farkı var ki?
Müzik ve resim insan ufkunun hudutlarını genişleten iki sanat dalıdır. Müzikle haşır neşir olmam enstrüman çalmamla başladı. Yöresel bir enstrüman olan tulumu bir kaç teknik yardım haricinde tamamen müzik kulağımla kendi kendime öğrendim. Nefesli çalgıların önemli bir dezavantajı aynı zamanda kondisyon olarak efor sarfetmenizi gerektirir. Ben okul hayatım boyunca müzik dersini hiç sevmedim. Notlarım kötü müydü? Hayır iyiydi. Lakin ezberci sistem beni müzikten soğutmuştu. Sevemiyordum bir türlü. Taa ki yıllar sonra müziğe karşı yeteneğim olduğunu keşfettiğim ana kadar. Bu yeteneğimi keşfetmem aynı zamanda onu sevmeme de neden oldu. Fakat okul çağını geçirdiğimiz için bu alanda akademik olarak mesleğe yönelme şansımı da kaçırmış oldum.
Aynı şey resim için de geçerli. Okulda resim dersinden oldum olası hiç hazetmedim. Resim dersim hep orta idi. Perspektif algım tamamen sıfırdı. Masa çizerdim, ayakları yukarı bakardı. O derece yani. Üniversite bitti ben kendimi görsel alanda fotoğraf video programlarıyla haşır neşir halde buldum. Daha sonra kursa gittim. Grafik tasarım eğitimi aldım. Baktım ki içimde başka bir cevher, ilgi alanı var, e bir şeyler de üretebiliyoruz. demek ki Yetenek var. Mutlu oldum.
Gerek tasarım, gerek müzik bana inanılmaz bir bakış açısı kazandırdı. Bunu hayatımdaki bir çok hadisede tatbik ettim. Hayal gücü deyip geçmeyin. inanın sanat tıpkı bir kitap gibi. Okudukça ufkunuz genişliyor, olaylara bir çok pencereden bakmanızı sağlıyor.
Eğitim sistemimizin mevcut ezberci yapısı sanat alanında ne gelişmeye, ne yetenekleri keşfetmeye, ne de insanı kabiliyetine göre yönlendirmeye imkan vermiyor. Bir çok kişi yıllar yıllar sonra, tıpkı benim gibi kaçırmış olduğu treni farkediyor. Sözün kısası, bu sistemle çocuklara ne müzik, ne resim, ne de beden eğitimi dersi vermenin hiç bir mantığı yok! Kişiye ezberi değil. Düşünmeyi, Yorumlamayı, kendi zihin dünyası içerisinde keşfetmeyi öğretmeli sistem.
