fiziksel şiddet dürtüsü , şüphe, ölüm korkusu, bencillik, ego, ihanet vb... bir çok uç duyguyu derinlemesine ve sarsıcı bir şekilde karakterlere indirgeyip, başarılı bir şekilde ekrana yansıtan klostrofobik sinema klasiği. her izlendiğinde (orjinal dilinde) başka bir detay farkedebilirsiniz.
ama öylesine izlerseniz sıradan bir soygun filmi işte dersiniz.
yönetmene meraklı hiç kimse bir tarantino filmine filmde geçen olayı görmek için gitmez zaten.
bir mafya babası var. adamlarını topluyor. tükandan elmas soyacaklar. ama içlerinden biri polis.
neyse... bunlar işe başlıyor. içlerinden birisi vuruluyor. daha sonra bir mekana geliyorlar. aralarında devamlı bi anlaşmazlık , bi geçimsizlik , efendim çemkirmeler oluyor. film öyle devam ediyor.
