şizofren eski sevgilimin bana hediye ettiği kitaptır. okuduğımda onun hiç bir renk olmadığını farkettiğim kitaptırda. eğer oğuz saygın doğru söylüyorsa ben karaktersiz bir sevgiliye sahiptim.
üniversite birinci sınıfta bize okuttulardı bunu. saçmasapan gereksiz bir kitap. bunu okumak yerine klasiklerden bir roman okumak en az yüzde yüz kar olacaktır.
(bkz: kişisel gelişim kitabı okumak zaman kaybıdır)
bir oguz saygin kitabi. kisaca ozetlemek gerekirse
bu kitapta insanlar;
-sari karakterliler
-kirmizi karakterliler
-mavi karakterliler
-yesil karakterliler olarak dorde ayrilir.
sari; neseyi ve hareketi simgeler.
kirmizi; gucu, kararliligi simgeler
mavi; ciddiyeti simgeler.
yesil; sakinligi ve uyumu simgeler.
bu kitapla her karekterin ve kendi karakterinizin iyi ve de duzeltilmesi gereken kotu yanlarini ogrenirsiniz. kendinizi daha iyi tanir, hangi tarafa yonelmeniz gerektirigini anlarsiniz.
oguz saygin kitapta soyle bir sey soyler; "bir mermer parcasini altina ceviremezsiniz. sadece o mermeri yontup, sekillendirebilirsiniz."
