1972-1998 yılları arasında toplam 26 yıl boyunca görünüşte köklü değişime gidilmeden ve kaporta presleri değiştirilmeden üretim yapan dünyanın nadir otomobillerinden biridir.
bir zamanların, alım sırasına girmek için sıra kaydı yapılan cazip otomobili; yabancı otomobil ithaline gelen izinle birlikte, aynen tofaş'ın ürettiği kuş serisi gibi rekabet koşullarına yenik düşmüş ve piyasadan çekilmiştir.
Çok sağlamdır, yagsı bırkasanız bakım yapmasanızda gider. Arazi koşullarına da dayanıklıdır, özellikle tesisatla uğraşanların en gözde modelidir, her tesisatçıda bulunur bir tane bundan.
serinin en donanımlı modeli 1983-1985 yılları arasında üretilmiş olan "gts" modelidir. bu model ile renault 12 de ilk defa renkli camlar, önde çift far, tampon üstü plastik koruma şeridi, metalik boya, elektrikli camlar, ön koltuklarda kafalıklar kullanılmış ayrıca isteğe bağlı klima opsiyonu bile eklenmiştir. http://www.renault12.tr.gg/Renault-12-GTS.htm https://galeri.uludagsozluk.com/r/364724/+
eşek diye de taib redillirdi.dedemde vardı bunlardan bi tane.87 model sw ydi.onda öğrendik kullanmayı otomobil.bir zamanların kral arabasıydı.çok kalendar araçtır çok.her yerde gider.her yere girer. girdiği her yerden de çıkar. fakat hatırladığım kadarıyla ısıtmak sorun oluyordu bunları kışın.kalorifer sistemi yok muydu neydi.
ts-tx ten hariç bir de tl modeli vardı.ama aksesuarsız diğerlerine göre. yan çıtaları falan yoktu hatırladığım.bir de cam suyunu solda debriyajın yanında ayağınızla pompalayıp püskürtürdünüz. araba kullanmayı öğrenmiştim onda birçok insan gibi. koltukları yumuşak olduğu için uzun yolda yorardı. 1978 yılında sıfır almıştı babam. vay be ne araba falan diyorduk. uzun yolda tofaşlarla kapışırdı. yokuş yukarı hep geçerdik. birde farları gerçekten çok kuvvetliydi. satılırken üzüldüğüm tek arabamızdı. ondan sonrakilerin ve öncekilerin hiç biri o kadar etkilememişti beni. neden? bilmiyorum.
hayalimde parkeli bir adam ve başında şapkası, arabayı kullanırken canlanıyor. arka koltukta saman kalıntıları var. mübarek, ya koyunlara ya da ineklere gidiyor.
şimdiye kadar oturduğum en rahat koltuklara sahip efsane. bizim evdeki istikbal oturma takımı gibi bir dizaynı ve konforu vardı hakikaten. o konforu başka hiçbir arabada bulamadım. ön camlar da otomatikti son üretilen renault 12'lerde. daha ne isteyim allah'tan? ha vitesi bizim köydeki massey ferguson'un arazi vitesi gibiydi ama olsun.
Halen askeriyede Albaylara makam aracı olarak tahsis edilebilmektedir. Sağlam araçtır ama her türlü konfordan yoksundur. Hele de makam aracı olarak pek de havalı değildir.
yıllardır kullandığım arabadır kendileri. aşırı sağlamlığı ve dağ bayır ayrımı yapmadan gidebilitesi size bir jipteymişsiniz havası verir. direksiyon olayından dolayı bodu building yapmanıza gerek kalmaz çünkü günde 1 saat bu arabayı kullanmanız sizi bayaa bi fit gösterir. özellikler yaz aylarında yapmış olduğum sürüşler, sonra okula döndüğümde kendimi yeşil dev hulk gibi görmeme neden olur. zira evrim geçirmiş gibi olurum.
bazı insanlar üzerinde hastalık yapan, bir hobi haline dönüşen taşıt. özellikle araba kullanmayı reno diye tabir edilen bu arabalarda öğrendiyseniz hayatınız boyunca bunların kullanımından aldığınız zevki başka hiçbir otomobilden alamayabilirsiniz.
ne otomatik bir tarafı vardır nede konforu. asıl otomobil kullanmanın ne olduğu, bir renonun direksiyonuna geçmeden asla öğrenilemez.
son zamanlara kadar trafik polisi ve ekip arabası olarak kullanılırdı. ülkemizde amerikanvari araç kovalamacasının yaşanmamasının baş müsebbibiydi. zira, arabalar gelişti değişti ama bu toroslar daha uzun bir süre polise hizmet etti. bu şartlar altında da toros'un direksyonuna kimi hatta raikonen'i de oturtsan sittin sene yakalayamazdı altında bmw3.20 olan suçluyu. ne zaman oldu ki bunlar polis envanterinden çıkmaya başladı heyecan dolu araba takipleri yaşanmaya başladı her ne kadar abd deki kadar olmasa da.
bu serinin köy yollarında yazdığı efsaneyi anlatmak ise bir hayli zaman alır. kısaca toros'un gitmediği, girmediği mezra kalmamıştır dersek yeridir. adının yüz karası olan toros muadili tofaş'ın kartal modeli ise rakibi karşısında köy yollarında hep nal toplamıştır bu mücadelede.
fransa'da piyasada olduğu 70'li yıllarda dar iç hacmi ve konforsuzluğu yüzünden hiç tutulmayan, ancak türkiye'de yol kalitesi sayesinde bir dönemin en popüler otomobili olan; debriyajı, vites kolu ve direksiyonuyla tüm vücudu çalıştıran bir egzersiz aleti. virajlı veya çok vites değişimi gerektiren yollarda yürüyerek gitmek insanı daha az yorar. yine de sevilesi araçtır.
