insanların neden küçümsediğini anlamadığım araçtır. bir zamanlar birçoğumuzun kahrını çekmiş, yolumuzun arkadaşı olmuş, dostumuz olmuş araçtır. kaputunu açıp, hidroliğine, suyuna, yağına hevesle baktığımız sabahları ona sevgi dolu bir bakış atıp bindiğimizdir. duyguları olan otomobillerdendir.
tüp müp yoktu o zamanlar. benzin ucuzdu. deli gibi gezdirirdi bizi aynı zamanda akrabamız olan bu komşu. hayalimdi lan bu araba. "büyüyünce kesin alcam bundan" diyodum. şimdi burun kıvırıyoruz o ayrı.
minnacık bedenimle bu arabada öğrendim ben araba kullanmayı. direksiyonu çevirmek için ciddi anlamda kas kuvveti gerektiriyordu. lakin çok eğlenceliydi. hidrolik direksiyonun ne demek olduğunu bile bilmiyorduk lan !
şimdilerde yolda bundan gördüğümde, bir buruk oluyor içim. hüzünleniyorum. benzin fiyatlarını hatırlıyorum o dönemdeki. daha bir hüzünleniyorum. gerçi şimdiki arabam mazotlu. ama olsun. o zamanlar mazot da ucuzdu.
her kim ki, şimdi bu arabadan kullanıyor, inanın, vefakar ve cefakar bir adamdır o. bir de kuvvetli.
hakkında daha uzun entryler yazılacak arabadır ama, yazdıkça hüzünleniyorum ben. ühü..
