bir üniversitede olmaması gereken bir şeydir. önce algılamamız gereken üniversite öğrencisinin çocuk olmadığıdır. hepsi 18 yaşını bitirmiş yetişkindir ve kimse özel hayatlarına karışamaz. üniversite bilim yuvasıdır. öğrencilerin özeline nasıl müdahale etsek diye düşünmek yerine araştırmalarımızı nasıl ilerletebiliriz, nasıl daha iyi eğitim verebiliriz diye düşünülse şu ülkede daha güzel şeyler olacaktır.
sol framede başlığı görünce iyice suyunu çıkardınız diye bir hışımla girdiğim ama haberin gerçek olduğunu görünce daha bi şaşırdığım durum. rektörler akıllarını bunlarla bozacaklarına okulların şartlarını nasıl iyileştiririz diye düşünseler daha faydalı bir iş yapmış olurlar. zira kendi fakültem kan ağlıyor olanaksızlıktan.
